Στέκια (Winchester/South/generic DnD pub)

Εισαγωγική σημείωση: 2 geek αναφορές σε τίτλο 6 λέξεων. Rawk!



Πως ξέρεις αν ένα μέρος είναι το στέκι σου:
Είναι κοντά στο σπίτι σου.
Σερβίρει ποτό/καφέ/μπύρα.
Πας τουλάχιστον 4 φορές τη βδομάδα.
Ξέρεις το μαγαζάτορα και μέρος της οικογένειάς του. Boost: Ξέρεις τα νέα τους ανά πάσα στιγμή, λοιπές δραστηριότητες και κοινωνικό περίγυρο.
Ξέρεις τους άλλους θαμώνες. Boost: μπαίνεις και σε χαιρετάει όλο το μαγαζί. Ultra-Boost: σε καλούν στο τραπέζι τους ή/και σε κερνάνε.
Ξέρεις απέξω τη διακόσμηση, τη θέση των τραπεζιών, τις προβληματικές καρέκλες και τις χαραγμένες σανίδες. Boost: ξέρεις τη διαρρύθμιση της μέσα μεριάς του μπαρ.
Σε κερνάνε σε random πλην όμως περιοδική βάση.
Η μουσική ταιριάζει στα γούστα σου τουλάχιστον το 95% των περιπτώσεων. Boost: κάνεις παραγγελιές.
Περνάς εκεί πολλές ώρες... Boost: μπαίνεις πρώτος, βγαίνεις τελευταίος και στεναχωριέσαι αν δε σε αφήσουν να βοηθήσεις στο μάζεμα/σκούπισμα/λάντζα.
Αναγνωρίζεις τα τασάκια ανάλογα με τα καψίματα που έχουν. Boost: έχεις κάψει τασάκι.
Ξέρεις τα σημαδεμένα τραπουλόχαρτα από όλες τις τράπουλες και αν λείπει ζάρι/πούλι από κάποιο τάβλι.
Το αγαπάς και το βοηθάς μαζεύοντας κόσμο.
Πιο εκνευριστικό πράγμα είναι να πάει ένας παπάρας μία-δύο φορές και να μιλάει λες και το έχτισε ο ίδιος. Αδιανόητο! Και ακόμα χειρότερο είναι να έρχεται στο μαγαζί, να σε πετυχαίνει ήδη καθιστό και να το παίζει ακόμα "ρε εγώ έχω  περάσει εδώ πόσες ιστορίες...". Κλάιν ρε γατάκι. Έχω περάσει πιο πολλά αλλά δε τα λέω, οι μόνοι που το ξέρουν είμαστε εγώ και το μαγαζί και οι κολλητοί μου.
Όταν δεν έχεις που αλλού να πας, πας εκεί. Όταν δε σε χωράει ο τόπος πας εκεί. Όταν είσαι στην πιο καλή στιγμή πας εκεί.
Έχεις διαβάσει εκεί, έχεις λύσει ασκήσεις και έχεις τελειώσει εργασία.
Μπαίνεις μόνο και μόνο για να χαιρετίσεις και φεύγεις.
Έχεις κόψει τούρτα γενεθλίων και έχεις μεθύσει εκεί. Επίσης έχεις χωρίσει ή/και κάνει σχέση.
Προτείνεις μετατροπές και προσθήκες για την καλυτέρευση της λειτουργίας του μαγαζιού σε μηνιαία βάση.
Φέρνεις και κερνάς σπιτικό κέικ, κουλουράκια, σπανακόπιτα και μπύρα.
Εάν παίζεις μουσική έχεις παίξει στο μαγαζί, σε κοινή θέα ή για την πάρτη σου. Boost: έχεις γράψει στίχους η μουσική.
The list goes on and on...

Εσάς κυρία μου ποιο είναι το στέκι σας;;

Beer 101 (Σειρά 1, μάθημα 01. The basics)

Τι είναι η μπύρα; (κλισέ ρητορικό ερώτημα για αρχή) Δεν τη λες ακριβώς ποτό. Ούτε όμως αναψυκτικό. Κάτι ενδιάμεσο; Σίγουρα ξέρω τι δεν είναι. Μπύρα δεν είναι η "πράσινη" και η Amstel και γενικά τα ζουμιά που πουλάει το περίπτερο. Είναι πολλά παραπάνω. Δυστυχώς στην μπανανία όλοι ξέρουν αυτές τις 3-4 άντε και καμιά που φέρνει ο ΑΒ ή το κοντινό υπερμάρκετ. Θα ταράξω για ακόμα μία φορά τα λιμνάζοντα νερά της σαπίλας του μυαλού μερικών και θα το πω. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΆΛΛΕΣ ΜΠΥΡΕΣ. Το είπα. Πάμε παρακάτω. Η μπύρα είναι: Νερό, Βύνη, Λυκίσκος, Σάκχαρα, Μαγιά. Νερό: αυτό στη βρύση. Βύνη: Κριθάρι. Ανάλογα τον τύπο και την επεξεργασία που έχει δεχθεί αλλάζει τον τύπο της μπύρας. Λυκίσκος: Ένα πανέμορφο φυτό στο οποίο οφείλει η μπύρα την πικράδα στη γεύση της. Σάκχαρα: Από ζάχαρη έως υγρά εκχυλίσματα, παίζουν ρόλο στο ποσοστό του αλκοόλ, το "σώμα" της μπύρας, τη γεύση και τον αφρό. Μαγιά: Το συστατικό που κάνει όλα τα παραπάνω από σούπα μπύρα. Ανάλογα τον τύπο και το είδος επηρεάζει τη γεύση της μαγιάς αφού ζυμώνει άλλα σάκχαρα. Για τους πιο αργούς, τα παραπάνω συστατικά μπορούν να αλλάξουν τη μπύρα και να φτιάξουν μεξικάνικη (σκέψου Carib) μέχρι μαύρη (σκέψου Murphy's). Όλα παίζουν. Έξτρα συστατικά είναι ευπρόσδεκτα όπως μέλι, μπαχαρικά και φρούτα. Κάθε μπύρα είναι μια εμπειρία, από την απλή DAB μέχρι την Kwak με το σπέσιαλ ποτήρι της. Πάσα στον εαυτό μου. Ποτήρια. Η μπύρα πίνεται σε ποτήρι. Γιαυτό στις διαφημίσεις στην τηλεόραση οι πιο πολλοί την πίνουν από το μπουκάλι. Κάθε μπύρα οφείλει να έχει το δικό της ποτήρι, σχεδιασμένο μόνο για την ίδια. Το σχήμα του ποτηριού παίζει μεγάλο ρόλο στη μυρωδιά, την επίγευση, τον αφρό και το σώμα της μπύρας. Και πάντα το ποτήρι καθαρό. Όλο λέω "σώμα", τι είναι αυτό. Το νερό είναι νερό. Κυλάει σα νερό, φαίνεται σα νερό. Η μπύρα διαφέρει. Έχει κάτι που την κάνει να κυλάει πιο ενωμένη, πιο "βαριά". Αυτό είναι το σώμα της μπύρας. Η μεξικάνικη, πχ Carib τρέχει σα νερό (ίσως και πιο εύκολα) γιατί από τη μία είναι πολύ εμπορική και από την άλλη γιατί φτιάχτηκε για να δροσίζει στα γρήγορα και να πίνεται εύκολα. Αφρός. Πόσοι λένε "χωρίς αφρό"; 99,99%. Ο αφρός δεν είναι χαμένη μπύρα, ούτε έχει βλακεία γεύση. Είναι εξίσου σημαντικός με το υπόλοιπο ποτήρι που έχεις μπροστά σου. Αυτό γιατί; Ο αφρός που μένει δείχνει ποιότητα στη μπύρα. Όταν κολλάει στο ποτήρι - η λεγόμενη "υπογραφή του ζηθοποιού στο ποτήρι" - και πάλι δείχνει σε πιο μεγάλο βαθμό την καλή ποιότητα των υλικών. Επίσης αναδεικνύει τα αρώματα και το χρώμα της μπύρας. Πριν κάποιος σκεφτεί "άσε μωρέ όλες ίδιες είναι" θα έρθω να απατήσω. Έχεις πιει καπνιστή μπύρα; Φρουτώδη; Σταρένια; Βαριά μαύρη; Μοναστηριακή; Κόκκινη; Αν ναι και πάλι σκέφτηκες ότι όλες είναι ίδιες πάσο, δε τα βάζω με καθυστερημένους. Συνεχίζω, η μπύρα πάει με όλα τα φαγητά. Από λουκάνικα μέχρι ψάρι. Τίποτα άλλο δεν πάει με όλα. Όπως επίσης και τίποτα άλλο δεν υπάρχει σε τόσες παραλλαγές. Last minute tip for the village people (συμβουλή τελευταίας στιγμής για τους βλάχους): Το λεμονάκι στο στόμιο της Carib δεν είναι για να το στουμπώνεις μέσα στη μπύρα "γιατί δίνει γεύση" αλλά γιατί εκεί που την πίνουν (Μεξικό; Καραϊβική;) έχει πολλές μύγες οι οποίες πάνε και κάθονται πάνω στο στόμιο. Για το λόγο αυτό ΕΚΕΙ τη σερβίρουν με μια φέτα λεμόνι. Για να μην κάθονται οι μύγες. Εδώ το κάνουν για μόστρα. Οπότε άσε τις παπάρες βλάχο και πάρε μια πορτοκαλάδα που μου θες και "μπύρα". Επίσης σταμάτα να ζητάς τη Stella Artois για ψαγμένη... Ο κόσμος της μπύρας είναι απέραντος και γεμάτος ενδιαφέρον. Αρκεί να ενδιαφερθείς.