Μετά θάνατον: The Carrier Chapters No.7

- Γεια σου.
- Γεια.
- Πως είσαι;
- Ξέρεις. Πάμε. Και πριν ρωτήσεις, θα στα πω.
- Όπως θες.
- Δεν είχε πια σημασία. Είμαστε όντως μια σταγόνα στον ωκεανό, ή όπως διάλο το λένε. Σόρι για την έκφραση, ξέρεις τώρα. Ποιος θα νοιαστεί άλλοστε; Οι πέντε-δέκα που λέω φίλους; Ναι, πιθανόν. Για μερικές μέρες. Η οικογένεια; Άντε μόνο η γιαγιά και ο παππούς μου. Οι άλλοι είναι νέοι, και δεν είχαμε και τις καλύτερες σχέσεις εδώ που τα λέμε. Βάρος τους ήμουν. Ή έτσι μου έδειχναν. Όπως και να έχει... Τους δίνω λίγους μήνες, όχι πάνω από έξι. Έχουν μια ζωή να ζήσουν. Για σχέση δε θα σου πω καν, τι νόημα θα είχε; Μια αγάπη είχα μα με ξέχασε καιρό πριν. Δουλειά; Ναι, στο δίνω. Θα μπορούσα να κάνω πράγματα, αλλά με τι όφελος; Μια ακόμα ζωή, όπως τόσες βλέπεις κάθε μέρα, ή ό,τι έχετε εδώ. Οπότε είπα να τελειώνουμε μια ώρα αρχύτερα, να μη ζαλίζω και τον κόσμο με τις εξυπνάδες μου. Ένας περισσότερος, ένας λιγότερος... Είμαι το στατιστικό λάθος. Η θαυματουργή μαλακία του κόσμου.
- Δεν είναι έτσι, κακώς έπραξες. Εμένα χαρά μου, προφανώς. Αλλά--
- Έχεις δει ποτέ σκύλο που ξέρει πως θα μπορούσε να είναι βόλτα αλλά τον άφησαν μέσα και έφυγαν;
Συνέχισαν να περπατούν χωρίς να ανταλλάξουν άλλη κουβέντα. Όταν έφτασαν κοντοστάθηκε να εξηγήσει τα διαδικαστικά αλλά έλαβε μια κοφτή κίνηση, "ξέρω, ξέρω, ευχαριστώ".

Μετά θάνατον: The Carrier Chapters No.6

-Οδηγητή; 

-Έλα μου;

-Οδηγητή θέλετε; Έχω και ριζοσπάστη; Είστε του κινήματος; Μήπως κουπονάκια;; Ξέρετε πως ο ταξικός αντίπαλος τρέμει και μόνο με τη συσπείρωση ο λαός θα..

-Όχι, όχι, δεν θέλω, ευχαριστώ. Εγώ είμαι του the man ανίψι, δεν ασχολούμαι με πολιτική.

-Δηλαδή είστε υπέρ του καπιταλισμού που πίνει το αίμα του εργάτη και-

-Παλικάρι, για κόψε με λίγο. Σου κάνω για μαστόρι ή μήπως για μεσοαστός;

-Ώπα;! Ε... ε; 

-Τώρα το πας σωστά. Θυμάσαι τίποτα;

-Πλατεία συντάγματος ήμουν εγώ, κουπονάκια 2 και 5 ευρώ, οδηγητή, ριζοσπάστη. 

-Τίποτα απρόσμενο τζιέρι μου;

-Ωχ... ένα βζζζζζζζζμπααα--!

-Αυτοκίνητο ήταν, να συστηθώ; 

-Κατάλαβα... κατάλαβα...

-Για κομματόσκυλο είσαι ξεφτέρι. Λοιπόν άκου πως έχει. Φεύγεις από δω, πας ΗΣΑΠ, φτάνεις ΜΕΤΡΟ, από εκεί λεωφορείο, μπαίνεις στην υπηρεσία, λες όνομα, σου δίνει ένα χαρτί, λεωφορείο, ΜΕΤΡΟ, ΗΣΑΠ, ξανάρχεσαι, περπατάς λιγάκι, πας στο κέντρο εισαγωγών, δίνεις το χαρτί, λες όνομα, σου λέει ΟΚ, κάνα 3ωρο θα σου πάρει αυτό, περιμένεις 15-20 μερούλες και είσαι έτοιμος. Ναύλα έχεις ή να σου χρεώσω ρούβλια; 

-Πιο γρήγορος τρόπος δεν υπάρχει;

-Α μα βέβαια, ο ευρωπαϊκός! Εκεί απλά-

-Τι; Κάτσε καλά, θα πάρω τον εγχώριο!

Θα σε φτιάξω εγώ σκέφτηκε και πάτησε ένα κουμπάκι.

-Έλα, έχω τα χαρτιά σου! Πάμε στον Πέτρο!

-Πέτρο; Έλα, δεν εννοείς ΤΟΝ Πέτρο. Αφού αυτά δεν υπάρχουν! Η θρησκεία είναι ένα μέσο που δημιουργήθηκε για να...

-Άμα σου δείξω τον Μαρξ θα σκάσεις;

-Έσκασα!

-Πέτρο! Πέτρο! Θες οδηγητή; 

-Που να σε πάρει ο διάβολος κι εσένα και τα αστεία σου... Σχώρα με Θεέ μου με αυτόν που έμπλεξα!

-Έλα, το παλικάρι μόλις έφτασε. Την κάνω, πες του Αδόλφου φιλάκια.

Die die my darling (Να πεθάνουν όλοι)

Ακολουθεί ανάρτηση μισανθρωπιάς σε μορφή λίστας.
Να πεθάνουν:

• Οι βλάχοι που ζητάνε επιδότηση για να τη φάνε και μετά κλείνουν την εθνική με τα τρακτέρ. 
• Τα κομματόσκυλα.
• Τα κόμματα.