Random Xmas Collector's Edition

Τι πάει λάθος με τον καιρό? Πάμε για 2011 και είμαι με το κοντομάνικο και ανοιχτά παράθυρα. Λες να φταίει το World of Warcraft? Η μουσική? Οι ταινίες? Τα κουραμπιεδοδιπλομελομακάρονα? Η μάνα μου που έχει πάθει υπερένταση από την πολλή ζάχαρη και βρίζει όλη μέρα? Μήπως άλλαξε το μικρόκλιμα του τεκέ-σκουπιδόκαδου (aka Athens) επειδή δεν έχει ΜΑΤ στο σύνταγμα? Τα ΜΑΤόκλαδα τους λάμπου-νε σαν τις φλόγες μες τους κάδους -ναι! Τι να σου κάνει και ο δήμαρχος-κοινοτάρχης-αρχηγός φυλής αν τα πρόβατα αρνούνται πεισματικά να συνουσιαστούν οθωμανικά με τη σούβλα? Όπως και να το κάνεις το σάλιο σου κάνει την κουραμπιεδόσκονη να σου φέρνει οργασμό. Πρεζάκι.... Γουστάρεις σκόνη ε? Γουστάρεις και να κλάνεις στη μπανιέρα. Αλλά πιο πολύ γουστάρεις τη ζέστη του σπιτιού τις γιορτές, την θέρμη της αγκαλιάς του Official 360 wireless controller, την απόλαυση της αρμονίας που προσφέρει ένα ωραίο χτύπημα foul του Juninho, γουστάρεις να φωνάζω "ΠΕΟΣ!" μέσα στο τρένο απλά γιατί είμαι ο χαζός που θα το κάνει, τη βρίσκεις να βλέπουμε μαζί b-movies γιατί έτσι θα έχουμε ιστορίες να λέμε στα γενετικά βελτιωμένα κλονο-εγγόνια μας, κι εσύ που μου λες να πάρω μπάσο για να μας πιάσει μαστούρα όταν πρωτοπαίξουμε sweet child o' mine, ακόμα κι εσύ που ανάθεμα κι αν ξέρω τι σ'αρέσει αλλά ξέρω ότι θέλω να είμαι μέρος του.
Η πολιτική είναι σαν τα τσιτσία της πόρνης που ψωνίζεις πάνω στην καύλα, σου φαίνονται τα υπέρτατα και σιχτηρίζεις που τόσα χρόνια έχεις κορνίζα την Pamela πάνω απο το προσκεφάλι σου αλλά όταν πληρώνεις και αρχίζει το μπάπα-μπούπα προτιμάς να πιάσεις να δικά σου για να φτιαχτείς.

Και τώρα ας κάνουμε ησυχία για ένα ποίημα στο πνεύμα των άγιων αυτών ημερών. Βουλώστε το γαμώ την πίστη σας!

28 Δεκέμβρη 2 μήνες μετά το όχι
γέμισα με κάλαντα την παιδική απόχη
με όνειρα τη γέμισα γλυκά σοκολατένια
μα μεγάλωσα και είδα πως ήταν μουσαντένια
μα και του χρόνου θα ξανάρθεις
ν' ακούσεις τα όνειρά μου
και τότε μ' ένα φιλί θα είσαι πια δικιά μου
αγάπη μου φως ζωή μου
πίτσα σε μπλε χρώμα
και μπανιέρας πώμα
θα σε φυτέψω στο χώμα
τηγανιτές πατάτες με κιμαδένιο σώμα
γουά-πα και τσκςξ
αΐχα και ουααααα
τη Ζήνα είχα για ανίψι
τον Ηρακλή γιαγιά
και τότε το κατάλαβα
πως έχω πλέον χάσει
γιατί πήρε ο Τάκης τηλέφωνο
και ξύπνησα γαμώτο...

Η πραγματικότητα είναι κάτι το υποκειμενικό, βέβαια υποκειμενικά δεν είναι και τα πορτοκάλια. Άρα η πραγματικότητα δεν είναι πορτοκάλι. Οπότε το πορτοκάλι είναι στη σφαίρα του φανταστικού. Συνεπώς και η πορτοκαλάδα είναι κάτι άκρως φανταστικό.

Τώρα ρίξε και μια σφαλιάρα στον εαυτό σου που έκατσες και διάβασες όλη αυτή την παπάρα...

Ο Ύπνος θρέφει τα παιδιά (ΝΥΣΤΑΖΩ!)

Ακολουθεί αναρτηση "Dear Diary..."



12 το "μεσημέρι" και η μητέρα σκάει στο δωμάτιο αγγαλιά με το νέο κινητό της, πανικόβλητη. Τα ελληνικά του κινητού μάλλον μετατρέπονται σε κάποια άγνωστη γλώσσα όταν πάει να τα διαβάσει. Λύνω το τεράστιο πρόβλημα του "ΠΑΤΗΣΕ ΑΠΟΔΟΧΗ" πατώντας με χειρουργικής ακρίβειας ζογκλερικά το μέρος της οθόνης που λέει "ΑΠΟΔΟΧΗ". Πάει μέσα. 3' αργότερα κάτι παρόμοιο. Μετά έρχεται και η επαγγελματική βοήθεια του 14χρονου αδερφού μου ο οποίος με εππαγελματική μαεστρία αδυνατεί να βγάλει τη μπαταρία του κινητού του. ΕΝΑ ΚΛΙΠ ΕΙΝΑΙ ΡΕ ΖΩΑΔΙ! PIECE O' CAKE που λένε και στο χωριό μου! Αλλά όχι. Ξανακοιμάμαι. Με ξαναξυπνάνε. Αυτή τη φορά ο μικρός που ζητωκραυγάζει "ΜΕ ΑΓΑΠΑΩ!!!" επειδή έπιασε κάποιο high score στο Wii... Ακόμα μία προσπάθεια ύπνου, με ξυπνάνε να φάω γίγαντες, FOR FUCK SAKE!!!!!

Πάλι δε το διάβασε κανείς...τσάμπα γράφω ο πούστης...

Ρίξε κέρμα! (Inky Pinky Blinky & Clyde)

Μια ωραία ημέρα του 1980, 12 Μαΐου ήταν (εμείς γιορτάζουμε την εμπορική κυκλοφορία απο τη Namco), ξύπνησε ο Tōru Iwatani, και είπε να πάρει μια πίτσα. Πήρε ένα κομμάτι και σε ότι έμεινε "είδε" ένα ανοιχτό στόμα. Αυτό ήταν. Η μεγαλειώδης στιγμή που γεννήθηκε ο απόλυτος ήρωας (Kratos-Masterchief-Drake και λοιποί badass παπάρες bow to the king) που έγινε γνωστός ως Pac Man. Ο κίτρινος ήρωας ήταν στην ουσία μια κίτρινη τελεία που περιπλανιόταν σε έναν αέναο λαβύρινθο τρώγοντας τελείες (dots/pills) και αποφεύγοντας τους 4 αιώνιους εχθρούς, τα φαντάσματα Blinky (The Chaser), Pinky (The Ambusher), Inky (The Fickle) & Clyde (The Stupid). Η μόνη άμυνα του Pac Man ενάντια στους εχθρούς είναι τα "big pills" τα οποία κάνουν τα φαντάσματα μπλε και βρώσιμα προς τον ήρωα.

Το παιχνίδι έχει κυκλοφορήσει σε ότι σύστημα έχει βγει ποτέ στην αγορά (ίσως με εξαίρεση μερικές κονσόλες που θα έπρεπε να αφοριστούν-μαζί με την έκδοση για Atari 2600) και σε πολλές παραλλαγές χωρίς όμως καμία να αγγίξει την αίσθηση της coin-op cabinet έκδοσης. Αρπάζεις το μοχλό, ρίχνεις το κέρμα και πριν καν το καταλάβεις κάνεις ελιγμούς για να αποφύγεις τα φαντάσματα.

Δε θα γράψω άλλα.
Όσοι έπαιξαν ξέρουν, όσοι δεν έπαιξαν δε θα μάθουν ποτέ.

P.S: Μερικές exclusive photos του τρισμέγιστου Iwatani αγγαλιά με τα προσχέδια του παιχνιδιού και καθ οδόν για το Festival of Games στην Utrecht (Ουτρέχτη - Ολλανδία).

FIFA World Cup RULES! (shut up woman get on my horse)

Αγαπητή αναγνώστρια, ΞΕΣΤΡΑΒΩΣΟΥ και προετοιμάσου. Ακολουθεί λίστα κανόνων που οφείλεις να ακολουθήσεις κατά τη διάρκεια του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου.

#1 - Από 11 Ιουνίου μέχρι 11 Ιουλίου οφείλεις να διαβάζεις αθλητικές εφημερίδες ώστε να ξέρεις τι συμβαίνει στο Μουντιάλ και να μπορείς να παίρνεις μέρος σε συζητήσεις. Αν δεν το κάνεις θα σε κοιτάνε με μισό μάτι ή απλά θα σε αγνοούν. ΜΗΝ παραπονεθείς αν δε σου δίνει κανείς σημασία.

#2 - Κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ η τηλεόραση είναι δική μου, δική μου, δική μου. Ανά πάσα στιγμή. Χωρίς εξαιρέσεις.

#3 - Δεν με πειράζει αν πρέπει να περάσεις μπροστά από την τηλεόραση κατά τη διάρκεια ενός παιχνιδιού εφόσον συρθείς στο πάτωμα και δεν μου αποσπάσεις την προσοχή. Αν αποφασίσεις να σταθείς γυμνή μπροστά μου βεβαιώσου ότι δε θα πουντιάσεις γιατί δε θα έχω χρόνο να σε πάω στο γιατρό ή να σε νταντεύω. Άσε που όλο το χειμώνα, που είχε κάθε λογής λαλακία το βράδυ, είχες πονοκέφαλο ή περίοδο...τώρα μου θυμήθηκες να τη δεις Τζούλια?

#4 - Όταν έχει αγώνα θα είμαι τυφλός, κουφός και μουγκός - εκτός αν χρειαστώ κι άλλη μπύρα ή κανένα σάντουιτς. Δε θα 'σαι στα καλά σου αν περιμένεις να ακούσω αυτά που έχεις να πεις, να ανοίγω την πόρτα, να απαντάω στο τηλέφωνο ή να σηκώσω το μωρό που μόλις έπεσε από το δεύτερο όροφο...ξέχνα το.

#5 - Όταν θα πηγαίνεις για ψώνια να κανονίζεις ώστε να υπάρχουν ανά πάσα στιγμή τουλάχιστον 2 εξάδες μπύρα στο ψυγείο όπως επίσης και πολλά σνακ. Α, και μην κάνεις γκριμάτσες όταν έρχονται οι φίλοι μου για να δούμε κάποιο ματς. Σε αντάλλαγμα θα σου επιτραπεί η χρήση της τηλεόρασης μεταξύ 12-6 το ξημέρωμα, εκτός και αν έχει επανάληψη κάποιου καλού ματς.

#6 - Please please PLEASE αν είμαι εκνευρισμένος γιατί η ομάδα μου χάνει ΜΗΝ μου λες ότι είναι μόνο ένα παιχνίδι ή ότι είσαι σίγουρη πως θα κερδίσουν την επόμενη φορά. Αν το κάνεις θα θυμώσω κι άλλο και θα σε αγαπάω λιγότερο. Δεν πρόκειται ποτέ να ξέρεις περισσότερα για το ποδόσφαιρο από μένα και τέτοιου είδους εμψυχώσεις θα οδηγήσουν σε χωρισμό ή διαζύγιο!

#7 - Είσαι καλοδεχούμενη να κάτσεις μαζί μου για να δούμε -έναν- αγώνα και μπορείς να μου μιλήσεις στο ημίχρονο, μόνο όταν θα 'χει διαφημίσεις και μόνο αν το σκορ με ευχαριστεί. Ξαναλέω, ΕΝΑΝ αγώνα, οπότε μη σκεφτείς να χρησιμοποιήσεις το Μουντιάλ σαν μια φτηνή δικαιολογία για να περνάμε όλη τη μέρα μαζί!

#8 - Αν νομίζεις ότι θα κάνουμε έρωτα αυτόν τον μήνα...είσαι εκτός τόπου και χρόνου. Μοναδική περίπτωση ένα στα πεταχτά, κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου, φυσικά.

#9 - Τα replay των γκολ είναι πολύ σημαντικά. Δε με νοιάζει αν τα έχω δει ή όχι ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΑ ΞΑΝΑΔΩ. ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ!

#10 - Πες στους φίλους σου να μην κανονίσουν οποιουδήποτε είδους συγκεντρώσεις που απαιτούν την παρουσία μου γιατί:
1ον: Δεν θα πάω
2ον: Δεν θα πάω, και
3ον: Δεν θα πάω.

#11 - Οι εκπομπές μετά τους αγώνες που δείχνουν τα καλύτερα στιγμιότυπα είναι εξίσου σημαντικές με τους αγώνες. Μην σου περάσει από το μυαλό να πεις "Μα...τα έχεις ξαναδεί αυτά, βάλε να δούμε dancing with the stars"... Μαμούνια. Ξέχασες κιόλας τον κανόνα #2?

#12 - Απαγορεύονται δια ροπάλου εκδηλώσεις θαυμασμού όπως: "Αχ τι γλυκούλης που είναι αυτός ο Messi" όταν θα πανηγυρίζει το 5ο γκολ της Αργεντινής στον αγώνα με την Ελλάδα.

#12.1 Όσες θεωρείτε ως το απόλυτο αρσενικό τον Cristiano Ronaldo...κάντε υπομονή μέχρι το τέλος της Πορτογαλίας προτού αρχίσετε τις φιλοφρονήσεις...για ακόμη μια φορά θα βάλει τα κλάματα!

#13 - Τέλος, εκφράσεις του στυλ "Ευτυχώς το μουντιάλ είναι μόνο κάθε 4 χρόνια" κράτα τες για τον εαυτό σου, γιατί πριν το καταλάβεις θα 'χουν αρχίσει τα προκριματικά του Champions League.


Ευχαριστούμε προκαταβολικά για τη συνεργασία σας!
Με εκτίμηση,
Οι άντρες του κόσμου

==============

Καιιιι, επειδή δεν έχουμε φάει ακόμα το βρίσιμο της αρκούδας από το αντίθετο φύλο...ας ακολουθήσουμε και μεις τη "δημοφιλή" τακτική των extra μέτρων!

#14.1 - Αν έχουμε σχέση από απόσταση μη μπεις στον κόπο να μου στείλεις sms "ΚΑΛΑ ΔΕΝ ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΠΑΩ ΝΑ ΒΓΩ ΓΙΑ ΠΟΤΟ ΜΕ ΤΟ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΜΠΑΜΠΗ" επειδή αμέλησα να απαντήσω στα 4 προηγούμενα sms σου. Τζάμπα μονάδες βρε κουτό αφού ξέρω ότι το λες ψέματα!...ελπίζω...

#14.2 - Παρά τις φιλότιμες προσπάθειές μου ο Φλοξ δυστυχώς δεν έχει μάθει ακόμα να χρησιμοποιεί την τουαλέτα, οπότε...έλα δεν χρειάζεται να το πω, το μάντεψες! 3 φορές τη μέρα είναι μόνο. Αμαρτία τώρα να μαζεύεις κουραδάκια από τη Μπουχάρα. (Αν ο Φλοξ είναι μεγαλύτερος από Τσόου Τσόου όπου "κουραδάκια" βάλτε "κουραδούκλες". Αν είναι μολοσσός και βάλε...χαίρομαι που δεν είμαι εσύ)

#14.3 - Και επειδή ξέρω ότι πάλι θα διαλέξεις τη χειρότερη στιγμή για να ρωτήσεις για το καταραμένο το offside πάμε ένα ρεπετισιόν: Φαντάσου ότι ο φραπές είναι ο επιθετικός, το κινητό ο τελευταίος αμυντικός και ο αναπτήρας η μπάλλααααα...όχι...ΟΧΙ! Ο ΦΡΑΠΕΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΠΙΘΕΤΙΚΟΣ!

#15.1 Το θέμα της καθαριότητας για την διάρκεια του Μουντιάλ δες το σαν τα 500ευρα στο πορτοφόλι σου...ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ! Μην ακούσω απογευματιάτικα ή βραδιάτικα ηλεκτρικές και πλυντήρια ούτε η μάνα σου δε σε γλυτώνει!

#15.2 Άντρας που δεν βλέπει μουντιάλ προκειμένου να μαμήσει την κοπέλα κάποιου άλλου είναι τουλάχιστον μικροτσούτσουνος, άμπαλλος και κατάπτυστος.

Μην πεις ότι δε στα 'λεγα...

Σκέφτομαι...(Φέρτε τον πυροσβεστήρα)

Αναγνώστη μου Μιχάλη! (Στάθης "Σκύλος" ftw). Έλα να μοιραστούμε μερικές σκέψεις.

Σκέψη Νο.1: Τι πραγματικά σκέφτεται μια γυναίκα όταν μιλάτε? Ακόμα κι αν ξέρει οτι σου αρέσει, της το έχεις δηλώσει μετά απο μεγάλη μάχη με τον εαυτό σου, της έχεις πει να βρεθείτε και τα συναφή και ανταποκρίνεται με τα ανάλογα. Όταν life is funny, skies are sunny κτλ μιλάτε, γελάτε, περνάτε τέλος πάντων -φαινομενικά- καλά όταν είστε σε interactive mode μεταξύ σας και κοντεύεις να σκάσεις απο ευτυχία, εκεί κάτι στραβώνει μέσα της και μένεις να κοιτάς χωρίς να ξέρεις αν πρέπει να μιλήσεις, να νευριάσεις ή να αρχίσεις να τρέχεις ουρλιάζοντας μέχρι να πέσεις σε ένα τοίχο και να μείνεις ξερός. Άδειασμα χειρότερο απο του Ντέμη στον Ανατολάκη, και πες μου, τι κάνεις εκεί? Πως αντιδράς? Αν δε μιλάτε θα ανατιναχτείς, το θέμα είναι οτι εσύ μιλάς. Αυτή δεν απαντάει.

Σκέψη Νο.2: Πόσο αντέχεις τη γρίνα/μουρμούρα/"παράπονο"/σπαζαρχίδιασμα-(για να μιλάμε την αλήθεια). Μετά απο πόσα sms αρχίζεις να φορτώνεις? 10 τη μερα? 20? 100? Μετά απο πόσα τη βρίζεις και μετά απο πόσα αποφασίζεις οτι δε θα στρώσει και βάζεις επιγραφή LFG (Looking For Group)? Και κυρίως, πόσο αντέχεις μέχρι να χωρίσεις? Ανάλογα την περίπτωση θα μου πείς. Έχει σημασία? Ότι έχει αρχή έχει και τέλος. Στο χέρι μας είναι να είναι είτε καλό είτε κακό. Αλλά κι αυτή δε βοηθάει...

Σκέψη Νο.3: PS Move? WTF FFS GAL! Τα έχωσε και ο Tim, όνομα είναι αυτό? Move επειδή κινείται? Blog write επειδή γράφεται και Burger Eat επειδή τρώγεται. Πάμε καλά? Ας έλεγαν και τα τα κουμπιά του χειριστηριου Button Push. Αν είναι δυνατόν.

Σκέψη Νο.4: Ωραίο το πιπέρι Καγιέν. Σαν Porche Drive αλλά για μπριζόλες! (Steak Eat). Πανδαισία. Πλακώνεις τα κρέατα και τα βάζεις στα κάρβουνα. Τα πάντα όλα. Μέχρι το χέρι μου θα έρτωγα αν είχε πάνω απο αυτό το καρύκευμα.

Καλά έκανες και δε το διάβασες όλο αυτό αλλά ότι θες κι εσύ να μοιραστείς στείλτο στο panos_alexo@hotmail.com με την ένδειξη "Για το ηλίθιο blog write".

Γειά μας!