I'm having a bad bad day (can you chill?)

Είναι μερικές μέρες που ο κόσμος γυρνάει ανάποδα, τα σκατά φτάνουν τον ανεμιστήρα και τίποτα δεν πάει καλά όσο κι αν προσπαθείς. Το θέμα έχει αναλυθεί άπειρες φορές στη συμβατική του μορφή. Τι γίνεται όμως στη geek side of life; Τότε τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Ξυπνάς όλο όρεξη να πας στο κομιξάδικο για το τεύχος που είχες σταμπάρει την προηγούμενη φορά, το βρήκες στην κούτα με τις προσφορές και η πιθανότητα να το έχουν πάρει είναι αρνητική. Πας όλο χαρά και αρχίζεις το ψάξιμο. Βλέπεις όλα τα υπόλοιπα εκτός από αυτό. Μανουριάζεις αλλά life is life. Τσιμπάς το νέο τεύχος της σειράς που παίρνεις at present και ξεκινάς για το σπίτι. Φτάνεις και βλέπεις πως το preview του Skyrim ~22 λεπτών που είχες βάλει να κατεβαίνει είναι έτοιμο. Το ανοίγεις. Μετά από 2 λεπτά και αρκετά nerdgasms αρχίζει η καταστροφή. Ξαφνικά το κοινωνικό σου status πήγε από το απόλυτο μηδέν στο θεό και όλοι αρχίζουν να μιλάνε. Κοινωνικά δίκτυα, εφαρμογές συνομιλίας, mails, κινητό. Όλα χτυπούν σαν καλοκουρδισμένη ορχήστρα. Κλείνεις το βίντεο, θα το δεις άλλη στιγμή με ηρεμία, τώρα χάθηκε η μαγεία. Απαντάς με ήρεμο πλην εμφανώς εκνευρισμένο ύφος στους πανίβλακες που σου χάλασαν τη φάση ("ο Αυτοκράτορας έχει κέφια", ανίδεη αμοιβάδα!) και αφού τελειώσει η ακατάπαυστη παπαρολογία αποφασίζεις να ανοίξεις το Splinter Cell. Ingame cutscene 2 λεπτών χωρίς επιλογή skip. Δράση. Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Θάνατος. Βαθιά ανάσα, cutscene, enemy down, θάνατος. Θάνατος. Θάνατος. Δε σε θέλει ο Sam σήμερα. Πας για νερό. Ο Ezzio θα την πληρώσει. Αποστολή δολοφονίας. This shit is classic. Βλέπεις το κτήριο. Σκοτώνεις μαεστρικά τους φρουρούς. Οκ αλλά πως στο όνομα του Sub Zero μπαίνεις μέσα; Αρχίζεις τους κύκλους. Πέφτεις πάνω σε γόνδολα χωρίς collision. Μέσα στη μέση της πόλης. Ωραίο testing Ubisoft. Congratfuckulations. Δε μαμιέται; Συνεχίζεις. Σάλτο μορτάλε πάνω από το ποτάμι προς τη μάντρα του κτηρίου. Bug no 2! Το collision της μάντρας είναι για πέταμα. Περνάς κάνα τρίλεπτο προσπαθώντας να ξεκολλήσεις από τη μάντρα. Ξεκολλάς και καταφέρνεις να πέσεις λίγο πιο κοντά στο μπαλκόνι. Χμμμ... ίσως να μην είναι τόσο χάλια τελικά. Δεύτερο άλμα με φορά προς το μπαλκόνι. Ο Ezzio στο γάμο του Καραγκιόζη. Βλαμμένη μάντρα! Περνάς 2 ώρες ψάχνοντας για εναλλακτικές εισόδους. Η περασμένη ώρα δε βοηθάει όμως. Η νύστα είναι εδώ. Το κλείνεις και πέφτεις στο κρεβάτι. Το μάτι γαρίδα. Έτσι απλά. Διαβάζεις το κόμικ που πήρες. Νύστα φουλ. Σε 10" πάλι υπερένταση. Ξεθάβεις το ημερολόγιο από το Halo Reach. Στις πρώτες δέκα σελίδες έπεσες ξερός. You see a pattern here? Θα έσκαγα αν δε τα έλεγα στο τίποτα.

1 σχόλιο:

  1. μπλα μπλα μπλα μακάρι να μιλούσες τόσο και κάθε φορά που ενδιαφέρομαι να ενισχύσω το social life σου :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Γράψε τη μαλακία σου: