Are you trying to piss me off? (Εκνευρίζομαι!)

Υπάρχουν πράγματα που μου χαλάνε τη μέρα ακόμα και στο τέλος της. Ενώ όλη έχει πάει ωραία, ήρεμα, γαλήνια, κάτι θα συμβεί το βραδάκι και θα τα χαλάσει όλα.
Αρχικά μια ηλίθια αβάσιμη άποψη κονσέρβα που τυπώνεται κάπου χωρίς αυτός που τη λέει να έχει ιδέα για τι πράγμα μιλάει. Copy paste άποψη σε κάτι που δεν άγγιξε ποτέ του. Η μπάλα παίρνει ταινίες, μουσική, παιχνίδια και δραστηριότητες ή οτιδήποτε μπορεί να δεχθεί κράξιμο. Κοινώς το κράξιμο δίνει και παίρνει χωρίς επιχειρηματολογία με τη στοιχειώδη βάση. Απλά κράζουμε. Έπιασαν όλοι ένα πληκτρολόγιο και έγιναν reviewers στην ψύχρα. Δες πρώτα, άκου, ασχολήσου και μετά μίλα. Αν μπορείς να επιχειρηματολογήσεις για αυτό που λες θα σε σεβαστώ, αν όχι είσαι τούβλο με πόδια, ζώο και άβουλο κατασκεύασμα. Άντε κάψου, ούτε την πυρομανία μου δεν αξίζεις.
Παράλληλα, δεν ξέρω αν το έχουν κι άλλοι, μου τη δίνει αφάνταστα να βλέπω φίλες και γνωστές κοπέλες με τύπους που είναι κατά κοινή ομολογία παπάρες. Ξέρω με τι άτομα κάνω παρέα, καταλαβαίνω τι θέλουν από μια σχέση αλλά ώρες ώρες οι επιλογές τους είναι σκέτος μαζοχισμός. Δηλαδή οκ, το βλέπω που πάει το πράγμα ειδικά αν ξέρω και τους 2. Αν το πω θα είμαι κακός, αν δε μιλήσω δε θα μπορώ να πω "I don't wanna say that I told you so, but I told you so!". Μα δε το βλέπουν; Εγώ πρέπει να το πω; Και όταν φάει τα μούτρα της τι λες; Δεν πειράζει; Θα βρεις άλλο στόκο; Τόσοι μαλάκες κυκλοφορούν; Please mind the gap between the cliff and the stream.
Και εν τέλει, να μιλάω και να μην καταλαβαίνουν τι τους λέω. Είτε λόγω ηλιθιότητας, ή αδιαφορίας (εσκεμμένης) ή συνδυασμός των δύο. Casting fireball I am....

Στέκια (Winchester/South/generic DnD pub)

Εισαγωγική σημείωση: 2 geek αναφορές σε τίτλο 6 λέξεων. Rawk!



Πως ξέρεις αν ένα μέρος είναι το στέκι σου:
Είναι κοντά στο σπίτι σου.
Σερβίρει ποτό/καφέ/μπύρα.
Πας τουλάχιστον 4 φορές τη βδομάδα.
Ξέρεις το μαγαζάτορα και μέρος της οικογένειάς του. Boost: Ξέρεις τα νέα τους ανά πάσα στιγμή, λοιπές δραστηριότητες και κοινωνικό περίγυρο.
Ξέρεις τους άλλους θαμώνες. Boost: μπαίνεις και σε χαιρετάει όλο το μαγαζί. Ultra-Boost: σε καλούν στο τραπέζι τους ή/και σε κερνάνε.
Ξέρεις απέξω τη διακόσμηση, τη θέση των τραπεζιών, τις προβληματικές καρέκλες και τις χαραγμένες σανίδες. Boost: ξέρεις τη διαρρύθμιση της μέσα μεριάς του μπαρ.
Σε κερνάνε σε random πλην όμως περιοδική βάση.
Η μουσική ταιριάζει στα γούστα σου τουλάχιστον το 95% των περιπτώσεων. Boost: κάνεις παραγγελιές.
Περνάς εκεί πολλές ώρες... Boost: μπαίνεις πρώτος, βγαίνεις τελευταίος και στεναχωριέσαι αν δε σε αφήσουν να βοηθήσεις στο μάζεμα/σκούπισμα/λάντζα.
Αναγνωρίζεις τα τασάκια ανάλογα με τα καψίματα που έχουν. Boost: έχεις κάψει τασάκι.
Ξέρεις τα σημαδεμένα τραπουλόχαρτα από όλες τις τράπουλες και αν λείπει ζάρι/πούλι από κάποιο τάβλι.
Το αγαπάς και το βοηθάς μαζεύοντας κόσμο.
Πιο εκνευριστικό πράγμα είναι να πάει ένας παπάρας μία-δύο φορές και να μιλάει λες και το έχτισε ο ίδιος. Αδιανόητο! Και ακόμα χειρότερο είναι να έρχεται στο μαγαζί, να σε πετυχαίνει ήδη καθιστό και να το παίζει ακόμα "ρε εγώ έχω  περάσει εδώ πόσες ιστορίες...". Κλάιν ρε γατάκι. Έχω περάσει πιο πολλά αλλά δε τα λέω, οι μόνοι που το ξέρουν είμαστε εγώ και το μαγαζί και οι κολλητοί μου.
Όταν δεν έχεις που αλλού να πας, πας εκεί. Όταν δε σε χωράει ο τόπος πας εκεί. Όταν είσαι στην πιο καλή στιγμή πας εκεί.
Έχεις διαβάσει εκεί, έχεις λύσει ασκήσεις και έχεις τελειώσει εργασία.
Μπαίνεις μόνο και μόνο για να χαιρετίσεις και φεύγεις.
Έχεις κόψει τούρτα γενεθλίων και έχεις μεθύσει εκεί. Επίσης έχεις χωρίσει ή/και κάνει σχέση.
Προτείνεις μετατροπές και προσθήκες για την καλυτέρευση της λειτουργίας του μαγαζιού σε μηνιαία βάση.
Φέρνεις και κερνάς σπιτικό κέικ, κουλουράκια, σπανακόπιτα και μπύρα.
Εάν παίζεις μουσική έχεις παίξει στο μαγαζί, σε κοινή θέα ή για την πάρτη σου. Boost: έχεις γράψει στίχους η μουσική.
The list goes on and on...

Εσάς κυρία μου ποιο είναι το στέκι σας;;

Beer 101 (Σειρά 1, μάθημα 01. The basics)

Τι είναι η μπύρα; (κλισέ ρητορικό ερώτημα για αρχή) Δεν τη λες ακριβώς ποτό. Ούτε όμως αναψυκτικό. Κάτι ενδιάμεσο; Σίγουρα ξέρω τι δεν είναι. Μπύρα δεν είναι η "πράσινη" και η Amstel και γενικά τα ζουμιά που πουλάει το περίπτερο. Είναι πολλά παραπάνω. Δυστυχώς στην μπανανία όλοι ξέρουν αυτές τις 3-4 άντε και καμιά που φέρνει ο ΑΒ ή το κοντινό υπερμάρκετ. Θα ταράξω για ακόμα μία φορά τα λιμνάζοντα νερά της σαπίλας του μυαλού μερικών και θα το πω. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΙ ΆΛΛΕΣ ΜΠΥΡΕΣ. Το είπα. Πάμε παρακάτω. Η μπύρα είναι: Νερό, Βύνη, Λυκίσκος, Σάκχαρα, Μαγιά. Νερό: αυτό στη βρύση. Βύνη: Κριθάρι. Ανάλογα τον τύπο και την επεξεργασία που έχει δεχθεί αλλάζει τον τύπο της μπύρας. Λυκίσκος: Ένα πανέμορφο φυτό στο οποίο οφείλει η μπύρα την πικράδα στη γεύση της. Σάκχαρα: Από ζάχαρη έως υγρά εκχυλίσματα, παίζουν ρόλο στο ποσοστό του αλκοόλ, το "σώμα" της μπύρας, τη γεύση και τον αφρό. Μαγιά: Το συστατικό που κάνει όλα τα παραπάνω από σούπα μπύρα. Ανάλογα τον τύπο και το είδος επηρεάζει τη γεύση της μαγιάς αφού ζυμώνει άλλα σάκχαρα. Για τους πιο αργούς, τα παραπάνω συστατικά μπορούν να αλλάξουν τη μπύρα και να φτιάξουν μεξικάνικη (σκέψου Carib) μέχρι μαύρη (σκέψου Murphy's). Όλα παίζουν. Έξτρα συστατικά είναι ευπρόσδεκτα όπως μέλι, μπαχαρικά και φρούτα. Κάθε μπύρα είναι μια εμπειρία, από την απλή DAB μέχρι την Kwak με το σπέσιαλ ποτήρι της. Πάσα στον εαυτό μου. Ποτήρια. Η μπύρα πίνεται σε ποτήρι. Γιαυτό στις διαφημίσεις στην τηλεόραση οι πιο πολλοί την πίνουν από το μπουκάλι. Κάθε μπύρα οφείλει να έχει το δικό της ποτήρι, σχεδιασμένο μόνο για την ίδια. Το σχήμα του ποτηριού παίζει μεγάλο ρόλο στη μυρωδιά, την επίγευση, τον αφρό και το σώμα της μπύρας. Και πάντα το ποτήρι καθαρό. Όλο λέω "σώμα", τι είναι αυτό. Το νερό είναι νερό. Κυλάει σα νερό, φαίνεται σα νερό. Η μπύρα διαφέρει. Έχει κάτι που την κάνει να κυλάει πιο ενωμένη, πιο "βαριά". Αυτό είναι το σώμα της μπύρας. Η μεξικάνικη, πχ Carib τρέχει σα νερό (ίσως και πιο εύκολα) γιατί από τη μία είναι πολύ εμπορική και από την άλλη γιατί φτιάχτηκε για να δροσίζει στα γρήγορα και να πίνεται εύκολα. Αφρός. Πόσοι λένε "χωρίς αφρό"; 99,99%. Ο αφρός δεν είναι χαμένη μπύρα, ούτε έχει βλακεία γεύση. Είναι εξίσου σημαντικός με το υπόλοιπο ποτήρι που έχεις μπροστά σου. Αυτό γιατί; Ο αφρός που μένει δείχνει ποιότητα στη μπύρα. Όταν κολλάει στο ποτήρι - η λεγόμενη "υπογραφή του ζηθοποιού στο ποτήρι" - και πάλι δείχνει σε πιο μεγάλο βαθμό την καλή ποιότητα των υλικών. Επίσης αναδεικνύει τα αρώματα και το χρώμα της μπύρας. Πριν κάποιος σκεφτεί "άσε μωρέ όλες ίδιες είναι" θα έρθω να απατήσω. Έχεις πιει καπνιστή μπύρα; Φρουτώδη; Σταρένια; Βαριά μαύρη; Μοναστηριακή; Κόκκινη; Αν ναι και πάλι σκέφτηκες ότι όλες είναι ίδιες πάσο, δε τα βάζω με καθυστερημένους. Συνεχίζω, η μπύρα πάει με όλα τα φαγητά. Από λουκάνικα μέχρι ψάρι. Τίποτα άλλο δεν πάει με όλα. Όπως επίσης και τίποτα άλλο δεν υπάρχει σε τόσες παραλλαγές. Last minute tip for the village people (συμβουλή τελευταίας στιγμής για τους βλάχους): Το λεμονάκι στο στόμιο της Carib δεν είναι για να το στουμπώνεις μέσα στη μπύρα "γιατί δίνει γεύση" αλλά γιατί εκεί που την πίνουν (Μεξικό; Καραϊβική;) έχει πολλές μύγες οι οποίες πάνε και κάθονται πάνω στο στόμιο. Για το λόγο αυτό ΕΚΕΙ τη σερβίρουν με μια φέτα λεμόνι. Για να μην κάθονται οι μύγες. Εδώ το κάνουν για μόστρα. Οπότε άσε τις παπάρες βλάχο και πάρε μια πορτοκαλάδα που μου θες και "μπύρα". Επίσης σταμάτα να ζητάς τη Stella Artois για ψαγμένη... Ο κόσμος της μπύρας είναι απέραντος και γεμάτος ενδιαφέρον. Αρκεί να ενδιαφερθείς.

I'm having a bad bad day (can you chill?)

Είναι μερικές μέρες που ο κόσμος γυρνάει ανάποδα, τα σκατά φτάνουν τον ανεμιστήρα και τίποτα δεν πάει καλά όσο κι αν προσπαθείς. Το θέμα έχει αναλυθεί άπειρες φορές στη συμβατική του μορφή. Τι γίνεται όμως στη geek side of life; Τότε τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Ξυπνάς όλο όρεξη να πας στο κομιξάδικο για το τεύχος που είχες σταμπάρει την προηγούμενη φορά, το βρήκες στην κούτα με τις προσφορές και η πιθανότητα να το έχουν πάρει είναι αρνητική. Πας όλο χαρά και αρχίζεις το ψάξιμο. Βλέπεις όλα τα υπόλοιπα εκτός από αυτό. Μανουριάζεις αλλά life is life. Τσιμπάς το νέο τεύχος της σειράς που παίρνεις at present και ξεκινάς για το σπίτι. Φτάνεις και βλέπεις πως το preview του Skyrim ~22 λεπτών που είχες βάλει να κατεβαίνει είναι έτοιμο. Το ανοίγεις. Μετά από 2 λεπτά και αρκετά nerdgasms αρχίζει η καταστροφή. Ξαφνικά το κοινωνικό σου status πήγε από το απόλυτο μηδέν στο θεό και όλοι αρχίζουν να μιλάνε. Κοινωνικά δίκτυα, εφαρμογές συνομιλίας, mails, κινητό. Όλα χτυπούν σαν καλοκουρδισμένη ορχήστρα. Κλείνεις το βίντεο, θα το δεις άλλη στιγμή με ηρεμία, τώρα χάθηκε η μαγεία. Απαντάς με ήρεμο πλην εμφανώς εκνευρισμένο ύφος στους πανίβλακες που σου χάλασαν τη φάση ("ο Αυτοκράτορας έχει κέφια", ανίδεη αμοιβάδα!) και αφού τελειώσει η ακατάπαυστη παπαρολογία αποφασίζεις να ανοίξεις το Splinter Cell. Ingame cutscene 2 λεπτών χωρίς επιλογή skip. Δράση. Ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Θάνατος. Βαθιά ανάσα, cutscene, enemy down, θάνατος. Θάνατος. Θάνατος. Δε σε θέλει ο Sam σήμερα. Πας για νερό. Ο Ezzio θα την πληρώσει. Αποστολή δολοφονίας. This shit is classic. Βλέπεις το κτήριο. Σκοτώνεις μαεστρικά τους φρουρούς. Οκ αλλά πως στο όνομα του Sub Zero μπαίνεις μέσα; Αρχίζεις τους κύκλους. Πέφτεις πάνω σε γόνδολα χωρίς collision. Μέσα στη μέση της πόλης. Ωραίο testing Ubisoft. Congratfuckulations. Δε μαμιέται; Συνεχίζεις. Σάλτο μορτάλε πάνω από το ποτάμι προς τη μάντρα του κτηρίου. Bug no 2! Το collision της μάντρας είναι για πέταμα. Περνάς κάνα τρίλεπτο προσπαθώντας να ξεκολλήσεις από τη μάντρα. Ξεκολλάς και καταφέρνεις να πέσεις λίγο πιο κοντά στο μπαλκόνι. Χμμμ... ίσως να μην είναι τόσο χάλια τελικά. Δεύτερο άλμα με φορά προς το μπαλκόνι. Ο Ezzio στο γάμο του Καραγκιόζη. Βλαμμένη μάντρα! Περνάς 2 ώρες ψάχνοντας για εναλλακτικές εισόδους. Η περασμένη ώρα δε βοηθάει όμως. Η νύστα είναι εδώ. Το κλείνεις και πέφτεις στο κρεβάτι. Το μάτι γαρίδα. Έτσι απλά. Διαβάζεις το κόμικ που πήρες. Νύστα φουλ. Σε 10" πάλι υπερένταση. Ξεθάβεις το ημερολόγιο από το Halo Reach. Στις πρώτες δέκα σελίδες έπεσες ξερός. You see a pattern here? Θα έσκαγα αν δε τα έλεγα στο τίποτα.

Epic Dream Is Epic (Α--α! Γιαχά! Α--Α! Γιαχά!)

Το όνειρο ξεκινάει με μια μπανιέρα, παπάκια εδώ κι εκέι, αφρόλουτρα και όλα τα καλά.
Σε ανύποπτο χρόνο σκάει τύπισσα άνευ ρούχων, μπουκάρει στη γούρνα και γονατίζει. Η συνέχεια γνωστή. Και πάνω στην πράξη γίνεται τηλεμεταφορά σε κηδεία. Και ενώ τα κοράκια κουβαλούν
τον εκλειπώντα μαζί με το κασελάκι προς τόπο χλοερό τόπο αναπάυσεως, τσουυυυυυπ! Zombie Apocalypse! Σε εκκλησία στη μέση νεκροταφείου! Φτυαράκι στο χέρι και η σφαγή που κάθε gamer είναι προετοιμασμένος και περιμένει εναγωνίως ξεκινά. Στο υπόβαθρο ακούγεται η κλισέ κιθάρα να πριονίζει. Αφού ο κόσμος σωθεί για ακόμα μία φορά τηλεμεραφορά και πάλι. Τώρα όμως σε προπόνηση μπάσκετ. Όλοι χαμέ για κοιλιακούς (κάποιος μα..χαζός αστόχησε στις βολές του). Ξάφνου εμφανίζεται ψηλός έγχρωμος νταγλαράς με γνωστή φυσιογνωμία. *silent*ΜΑΛΑΚΑ!!! Ο Jordan!!! ΟΥΑΟΥ!!!"*silent*
Έρχεται από πάνω και ακολουθεί η εξής στοιχομυθία:
-Γεια, με λένε Μάικλ.
-Ναι το ξέρω.
-Πιστεύεις ότι ένας ανταγωνισμός μεταξύ δυο παιχτών θα δίχαζε το ΝΒΑ;
-Κοίτα, έχω ακούσει να λένε ότι ο LeBron σε γαμάει, αλλά τι να διχάσει αυτό; Δε σε πιάνει ούτε για πλάκα.
-Κι εγώ το άκουσα, είναι καλός αλλά δεν παίζεις με τους θρύλους...
-Κάθε μερικά χρόνια τα ίδια λένε, πιο παλιά ήταν ο Iverson. Και δεν ήταν καν ψηλός!!!
-Ο Allen; Οκ εντάξει, είπαμε...

Σήμερα το είδα. Αλήθεια. Υπόσχομαι!!

Epic Inventions Time (I got issues)

Epic next level coffee shaking invention taken to the next level! You cry you didn't make it first! Η φραπειδιέρα χάλασε, το σέικερ είναι ντεμοντέ (aka λιώνω και θες να βαράω και το σέικερ μέχρι ο καφές να γίνει αλοιφή;). Τι θα κάνεις; Βρίσκεις το ηλεκτρικό κατσαβίδι. Γυρνάς ανάποδα το σπίτι για να βρεις ένα προστατευτικό πρίζας. Ναι ναι, αυτό το άσπρο πλαστικό φις που άμα στουμπώσει μέσα στην πρίζα δε βγαίνει με τίποτα. Επικός μακρύκανος αναπτύρας, η μαμά σου δεν έχει τέτοιους. Λιώνεις την τρύπα του φις σα να μην υπάρχει αύριο. Το στουμπώνεις άγρια στην άκρη του κατσαβιδιού. Βύθιση σε νερό, ένα έπος γράφεται! Επική φραπεδιέρα φτιαγμένη για να χτυπάει τα πάντα!

Ultimate epic grill fork thing! I take a fork and make it goooooooood! Είσαι βλάκας και έχασες την πιρούνα. Σε λίγο θα λές ευχαριστώ! Σιδερένια βέργα, ψάξε και θα τη βρεις! Για τους gay βάλτε πάνινο handle, το μέταλο θα καίει! Πιρούνι, αν δεν έχεις είσαι πόσουμ. Ψόφα. Εδώ πίνουμε Jack ανακατεμένο με Jack! Zip Locks, google it motherfucker! Ένωσέ τα και ευχαρίστησέ με! Έχεις πιρούνα!

Down here on the farm (Revolutionistas!)

Ο κόσμος σας πάει από το χειρότερο στο χείριστο. Για ακόμα μια φορά η πραγματικότητά τους θα θολώσει, θα πέσει και θα αλλάξει. Οικονομική κρίση λέει. Οι πέρα λένε τα προοδευτικά τους, οι δώθε τα απαρχαιωμένα τους. Το πρόβλημα είναι πως όλοι παριστάνουν τον Captain Obvious και λένε ότι έχουμε πρόβλημα αλλά κανείς δεν ασχολείται με μια δραστική λύση. Ιf you wanna make the world a better place take a look at yourself and then make a change. Αλλά όλοι είναι Μεσσίες (of Might & Magic? έλα ξέφυγες πάλι...) για όλους τους άλλους εκτός από την αφεντιά τους. Ο ένας οργανώνει επανάσταση και είναι σούζα στη σύζηγο/κοπέλα/γκόμενα/name it. Δε θέλω να σε πληγώσω φίλε επαναστάτη αλλά η επανάσταση είναι κάτι που πρέπει να έχεις σε κάθε επίπεδο. Όχι κάθε Τετάρτη και Παρασκευή 10 με 12. Αν δε μπορείς να αλλάξεις τον εαυτό σου μην περιμένεις να αλλάξεις τον κόσμο. Θες κάτι; Βγες από τη ντουλάπα σου και motherfucking κάντο. Όχι πίσω από δήθεν πρότυπα συμπεριφοράς και κώδικες γραμένους από άσχετους με εσένα τύπους. Αν θέλω να φάω μακαρόνια θα πάω να βρω τον Ακάκιο να μου δώσει μια μερίδα Μίσκο. Δε θα φάω μπάμιες και μετά θα διαδηλώσω στην κουζίνα της μάνας μου για τα αντιμακαρονικά μέτρα που περνάει επειδή ασκεί εξουσία. Η λύση είναι αυτή, θες δε θες. Δε γουστάρω εδώ; Θα πάω αλλού. Δε γουστάρω πουθενά; Θα πάω στο Θιβέτ να γίνω Μονάχιστερ να τρώω μόνο ρίζες. Το επόμενο μέρος είναι what is called "the happy farm". Αν δεν ξέρεις αναγνωστικό μου κοινό για τι πράγμα μιλάω ρώτα τον Δόκτωρ Osbourne. Η κατάσταση θα χειροτερεύει μόνο για όσους δεν έχουν τα κότσια να κάνουν πράξη τα θέλω τους. Chase your dreams. Follow your heart. Pee in the air. Διαλέγεις και παίρνεις, ξέρω κι άλλα. "I REJECT YOUR REALITY AND SUBSTITUTE MY OWN". Μουσικό κλείσιμο. Γόνατα ελαφρώς λυγισμένα, κεφάλι σκυμένο, μαλλιά ελεύθερα και όλοι μαζί headbanging!

How many ways to get what you want
I use the best I use the rest
I use the enemy
I use anarchy

This fire is burnin'
and it's out of control
It's not a problem you can stop
It's rock n' roll

You can have anything you want
but you better not take if from me

Y.Γ Η επανάσταση του σημερινού επαναστάτη πάει μέχρι την παρακάτω εικόνα.

We are the motherfucking fight club! (Χωρίς υπότιτλο αυτή τη φορά)

Ο κόσμος ξεσηκώνεται. Δεν είμαστε τα πορτοφόλια μας, δεν είμαστε η αγαπημένη μας εκπομπή, δεν είμαστε τα πράγματα που καταναλώνουμε, δεν είμαστε η χρόνια ασθένειά μας. Όταν χάσουμε τα πάντα μπορούμε να κάνουμε τα πάντα. Είμαστε ελεύθεροι. Είμαστε η θαυματουργή μαλακία του κόσμου!

People arise. We are not our wallets, we are not our favorite show, we are not the goods we consume, we are not our chronic illness. When we lose everything we can do anything. We are free. We are the all-singing, all-dancing crap of the world!

Random Thoughts Part X

Ανυπόστατε αναγνώστη μου χαίρε.

Έχεις δει trendy τύπους. Έχεις παρατηρήσει τι παιχνίδια παίζουν; Κατ' εξοχήν Online πάντα. Άρχισαν με Counter Strike 1.6 και Source. Πέρασαν στο Call of Duty 2. Μετά Modern Warfare, Modern Warfare 2 (πάνε για το 3) και τώρα League of Legends. Αυτοί είναι οι σταθμοί, πολλοί παράλληλα έπαιζαν και Lineage 2 σε κάποιον ελληνικό private server (σιγά που θα πλήρωναν official) όπως ο e-Global και ο InfoG@ate. Τώρα εύλογα θα απορείς γιατί τα λέω αυτά. Γιατί τα έκαναν μόδα! Παρέα με τις κλισέ πλέον φράσεις "έλα 1v1 ρε νούμπι, μονόχιτο σε έχω, πάρε το χεντίδι, νιώσε τη ζωή σου" κτλ. 4 λέξεις για όλους αυτούς: ΦΑΕ ΣΚΑΤΑ ΚΑΙ ΨΟΦΑ.

Πόσο λογικό είναι σε ένα 3d μοντέλο κάτι να είναι ανάποδα, να το ισιώνεις, να ξαναείναι ανάποδα, να το διαγράφεις, να το ξαναφτιάχνεις σωστά και πάλι να είναι ανάποδα;;; Ή στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε λέω εγώ.

Χαθήκαμε γαμώτο, τι χάλασε; Μάτια που δε βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται λέει ο λαός, τέτοια μάτια δε τα ξεχνάς όμως...

The Next Big Thing σου λέω! Forza Pendulo Studios! Έρχεται από μέρα σε μέρα!!! Χέστηκες το ξέρω αλλά είναι "dear diary moment" και το ξέρεις.

Πόσο geek είσαι όταν στις 2 το βράδυ αφού έχεις περάσει ένα 3ωρο Mortal Kombat, μερικούς αγώνες Mario Kart Wii και όλο το πρόγραμμα του Nickelodeon και των soft porn που πετυχαίνεις στο zapping αρχίζεις να συζητάς με 3 μαντράχαλους για τους Power Rangers; Και καπάκι πλακώνεστε και στο Cluedo! Αυτά είναι lifetime memories, όχι το club που θα πας, πρόβατο!

Η μουσική στιγμή του κλεισίματος

Public Transportation (Τα τραίνα σας μέσα)

Ακόμα μια ανάρτηση έρχεται να συνταράξει τα νερά της ερήμου αυτού του ιστολογίου.
Μόνο εγώ θεωρώ πως οι κυλιόμενες σκάλες είναι για όσους βαριούνται να ανεβαίνουν ή να κατεβαίνουν τις κανονικές σκάλες;;
Έχει επικρατήσει μια τάση ο κόσμος να στριμώχνεται στα αριστερά της κυλιόμενης με σκοπό να αφήσει το δεξί μέρος ελεύθερο για όσους θέλουν να ανέβουν ή να κατέβουν. Με το φαινόμενο αυτό οι κυλιόμενες εξυπηρετούν τον μισό κόσμο από της χωρητικότητά τους και μάλιστα χωρίς λόγο αφού ακριβώς δίπλα από κάθε κυλιόμενη υπάρχει και η μη-κυλιόμενη-κανονική-σκάλα. Οι "βιαστικοί" γιατί δεν πάνε από εκεί; Γιατί αναγνώστη μου βαριούνται κι αυτοί. Οι κυλιόμενες πάνε χαζά αργά οπότε αν βιάζεσαι πας από τις κουραστικές αλλά πας σαφώς πιο γρήγορα. Αλλά όχι! Πάντα θα υπάρχει κάποιος ακριβώς από πίσω μου που θα λέει "συγνώμη" ενώ με σπρώχνει ή θα ξεροβήχει ή θα κοπανάει το πόδι κάτω σε στυλ ανυπομονησία και τουπέ. Μοναδική περίπτωση να υπάρξει κάποια κίνηση στις κυλιόμενες κλίμακες είναι να έρχεται τραίνο (με αι ρε βόδι, όχι με ε που στο έμαθαν για να μη το ξεχνάς) οπότε θες να το προλάβεις. Αλλά όταν η αμαξοστοιχία (κεντάω) έχει μόλις αναχωρήσει τι νόημα έχει ρε ταγάρι να γκρινιάζεις να κάνω παραπέρα για να περάσεις; Να πιάσεις καλό στασίδι για αυτοκτονία;
Εκτός από αυτά, οι κυλιόμενες μέλι έχουν; Βλέπω κόσμο να περιμένει πόση ώρα στην ουρά για να μην πάει με τα πόδια. Καλά και το τραγικό να περιμένει στην ουρά για τις κυλιόμενες και μετά να σπρώχνει για να ανέβει κανονικά, λες και θα κερδίσει κάτι. Πάγκαλοι! (αρχίσαμε και τα πολιτικάααα...) Για τα μέρη που έχει και ανελκυστήρα (ασανσέρ, για τις γαλλιδούλες της αυλής) να μην γράψω, κουτσοί στραβοί στον άγιο Παντελεήμονα. Της πο***νας το κάγκελο, της τρελής το πανηγύρι κτλ. Με καταλαβαίνεις αναγνώστη μου; Φρικουλιάζω (ωραία λέξη, ε;) ο άνθρωπος (ε;) με αυτά που βλέπω (ε;) κάθε μέρα (ε;) στα τραίνα! (Ε;). Τα 'παμε και σήμερα. Ραντεβού την επόμενη φορά.

English Motherf*cker! Do you speak it??? (I am a little view counter)


English is the international language. It kinda sucks but it helps in some ways. One of them is in blogs. Assuming the blog is non-English, a completely English post will help it get views because it will be easier to find via Google or any kind of English based search engine, like there are others - at least popular. Via common sense I am solemnly writing this post to boost my views like a good blogger (yep, I am a little views slut at the moment). I also do it to show my fluency in English as owner of the ECPE degree (ok, I am also a bit of an attention whore right now). So this is an English post written completely in English. Did I mention English are from England? Oh yeah, it is. It is also the official US language. Ok, that's all for this English post. It may end now. This was a completely English post written in plain English.

H μουσική βιομηχανία έχει φαντασία (California Songs)

Σύμφωνα με την Wikipedia, αυτά είναι τα λιγοστά τραγούδια που δεν λένε για το Ohio...


"Ænema" Tool
"Ain't No California" Mel Tillis
"All of California and Everyone Who Lives There Stinks" The World/Inferno Friendship Society
"All the Gold in California" Larry Gatlin & the Gatlin Brothers
"America" Waylon Jennings
"Antennas" Rancid
"Atomic" Tiger Army
"Away from California" Radio Racer
"Back to California" Carole King
"Back to California" Sugarcult
"Back to California" The Wallflowers
"Back to Cali" Notorious B.I.G.
"Back from Cali" Slash with Myles Kennedy
"Back Home" Yellowcard
"Beautiful Place" Good Charlotte
"Beverly Hills" Weezer
"Big Sur" Mason Jennings
"Brad Logan" Rancid
"Burning Hot in Cali" Latyrx
"Cali, Cali, Cali" Alyssa Bernal
"Cali Iz Active" Tha Dogg Pound
"Cali Livin'" Homeless Nation
"Cali Sunshine" The Game (featuring Bilal)
"California" The Adicts
"California" Akia
"California" Atherton
"California" Blind Melon
"California" Chuck Berry
"California" Blatz
"California" Metro Station (band)
"California" Debby Boone
"California" John Callahan
"California" Belinda Carlisle
"California" The Casanovas
"California" Kenny Chesney
"California" Copeland
"California" Dealership
"California" Dr. Dog
"California" Dressy Bessy
"California"[1] Bob Dylan
"California" Mylène Farmer
"California" Jay Farrar
"California" Flash and the Pan
"California" The Flight Station
"California" Georgia Prophets
"California" Gomez
"California" Hawk Nelson
"California" Happy End
"California" Darren Hayes
"California" Hollywood Undead
"California" The Kimberly Trip
"California" The Kooks
"California" Lenny Kravitz
"California" Low
"California" John Mayall
"California" Joey McIntyre
"California" Joey Ryan
"California" Manfred Mann's Earth Band (lyrics by Sue Vickers)
"California" Metro Station
"California" Never Shout Never
"California" Joni Mitchell
"California" The Moffatts
"California" Gianna Nannini
"California" A. B. O'Neill
"California" Tom Petty and the Heartbreakers
"California" Phantom Planet[2]
"California" Quasi
"California" Josh Ritter
"California" The Rentals (often mislabeled as Weezer)
"California" Robert Bradley's Blackwater Surprise
"California" Stan Rogers
"California" Rogue Wave
"California" Vic Ruggiero
"California" Semisonic
"California" Shorelines End
"California" The Simpletones
"California" Sarah Slean
"California" Sly Boogy
"California" Something for Kate
"California" Stroke 9
"California" Tea Leaf Green
"California" Toploader
"California" Umberto Tozzi
"California" Unified Theory
"California" Unsensored
"California" Gina Villalobos
"California" Rufus Wainwright
"California" Wave
"California" Wax
"California" The Wedding Present
"California" Wilson Phillips
"California (All the Way)" Luna
"California 1" Con Funk Shun
"California Babylon" The Transplants
"California Bloodlines" John Stewart
"California Blue" The Orange Peels
"California Blue" Roy Orbison
"California Blues" (Blue Yodel No. 4) Jimmie Rodgers
"California Blur" Swirl 360
"California Bound" Frank Black
"California Bound" Carolina Liar
"California Burritos" Chuck Ragan
"California Couldn't Pay Our Education" Roy Zimmerman
"California Crossing" Fu Manchu
"California Day" Starland Vocal Band
"California Dreamin'" The Mamas & the Papas[3]
"California Dreamer" Wolf Parade
"California Dreamin'" The Mama's and The Papa's
"California Dreams" Theme song of California Dreams
"California Earthquake" John Hartford, Mama Cass Elliot
"California English Vampire Weekend
"California Flight" J Jerry (a.k.a. California Flight)
"California Girl" Daniel Daglow, David Merriweather, Tony Banks (1985 California Beauty Pageant)]]
"California Girl" Chilliwack
"California Girl" Lucky 7
"California Girls" The Beach Boys[4]
"California Girls" Gretchen Wilson
"California Girls" Magnetic Fields
"California Gold" dada
"California Gold" Defari
"California Grace" Long Beach Shortbus
"California Gurls" Katy Perry featuring Snoop Dogg
"California Here I Come" Sophie B. Hawkins
"California Here I Come" Al Jolson
"California Here I Come" Shocking Blue
"California Here I Go" Jonathan Balas
"California Jam" Klaatu
"California Justice" Five for Fighting
"California Livin'" Mac Dre
"California Love" 2Pac (featuring Dr. Dre)
"California Man" Cheap Trick
"California Man" The Move
"California Nights" Lesley Gore
"California Nights" Sweet
"California One/Youth and Beauty Brigade" The Decemberists
"California Paradise" The Runaways
"California Part I" Mason Jennings
"California Part II" Mason Jennings
"California Promises" Jimmy Buffett
"California Rain" Silver Tide
"California Rain" The Rescues
"California Revisited (Everyone I Meet Is from California)" America
"California Rose" Roy Rogers & the Sons of the Pioneers
"California Saga: Big Sur" The Beach Boys
"California Saga: The Beaks of Eagles" The Beach Boys
"California Saga: California (On My Way to Sunny Californ-i-a)" The Beach Boys
"California Sky" Unwritten Law
"California Snow" Tom Russell
"California Son" The Adolescents
"California Song" The Mountain Goats
"California Song" Brooke White
"California Songs" Local H[5]
"California Soul" The 5th Dimension
"California Soul" The Gimmicks
"California Soul" Edwin Starr
"California Star" The Echo Division
"California Stars" Billy Bragg & Wilco (lyrics by Woody Guthrie)
"California Sucks" Screeching Weasel
"California Sun" Jem
"California Sun" The Rivieras[6]
"California Sun" Gin Blossoms
"California Sunset" Neil Young
"California Sunshine" Christa Black
"California Über Alles" Dead Kennedys
"California Vacation" The Game
"California Waiting" Kings of Leon
"California Way" Tim Bluhm
"California Zephyr" Jay Farrar & Ben Gibbard
"California's Bleeding" Amen
"California's Burning" Augustana
"Californicatin" The J. Geils Band
"Californication" Red Hot Chili Peppers
"Californie" Air
"Calistan" Frank Black
"Cancer California" Bullets and Octane
"Cemetery" Strung Out
"Check My Brain" Alice in Chains
"Christmas in California" America
"Christmas in California" The Cheetah Girls
"Clouds Over California" Devildriver
"Come Back to Cali" The Holdup
"Come Monday" Jimmy Buffett
"Come to California" Matthew Sweet
"Cowboy (song)" Kid Rock
"Curbside Prophet" Jason Mraz
"Dani California" Red Hot Chili Peppers
"Desperadoes Under the Eaves" Warren Zevon
"Disciples of California" The Skygreen Leopards
"Do Re Mi" Woody Guthrie
"Dog Breath" Frank Zappa
"Earthquakes and Sharks" Brandtson
"Estimated Prophet" Grateful Dead
"Exquisitely Bored" Pete Townshend
"Eyeless" Slipknot
"For Crying Out Loud" Meat Loaf
"Forest Fire" Dead Kennedys
"Fort Bragg" Andrew Heringer
"Follow You Home" Nickelback
"From California" The New Amsterdams
"Fuck California" The Presidents of the United States of America
"Future Perfect Tense" Sweet Billy Pilgrim
"Gene Autry" Beulah
"Get Back" The Beatles
"Going Back to Cali" LL Cool J
"Going Back to Cali" The Notorious B.I.G.
"Going Back to Cali" Sevendust
"Goin' to California" Gin Blossoms
"Going to California" John David & Clear Spirit
"Going to California" Led Zeppelin
"Gold" John Stewart
"Golden State" John Doe
"Gone to California" Pink
"Goodbye California" Jolie Holland
"Go to California" Motorpsycho
"Go to California" Rob Zombie
"Grey Bar Hotel" Gil Dabney
"Have a Nice Day" Stereophonics
"Hang Ten" Edwin
"Heels Over Head" Boys Like Girls
"Heads Carolina, Tails California" Jo Dee Messina
"Here in California" Dave Alvin
"Here in California" Natalie D-Napoleon
"Here in California" Kate Wolf
"Highway Five" American Music Club
"Highway 101" Social Distortion
"Hills of California" John Trollmann
"Holiday in the Sun" Hot Hot Heat
"Holly Wants To Go To California" Funkadelic
"Holly (Would You Turn Me On?)" All Time Low[7]
"Home" JamisonParker
"Homebody" Zox
"Hotel California" Eagles
"House in California" Keb Mo
"Hurry Up California" Calvin Lechner & Simon Nagel (Sunset Main)
"I Hate California" Jonathan Coulton
"I Love You, California" (state song of California)[8] Francis Bernard Silverwood
"In California" Daz Dillinger
"In California" Joanna Newsom
"In California" Lisa Marr Experiment[9]
"In California" Stat Quo
"In Your Atmosphere" John Mayer
"I Remember California" R.E.M.
"I'm Asking Her to Stay" Sherwood
"I'm Going Home" The Kingston Trio
"I'm Headin' For California" Glenn Miller
"Irvine" Kelly Clarkson
"It Never Rains in Southern California" Albert Hammond
"It Never Rains (In Southern California)" Tony! Toni! Tone!
"Just Like California" Old 97s
"Kali4nia" Skandoe and Playboss
"Kaliforn-Eye-a" P.O.D.
"Kalifornia" Above the Law
"Kalifornia" Brand New Immortals
"Kalifornia" Fatboy Slim
"Kalifornia" Kashmir
"Kalifornia Dreamin'" Nappy Roots
"Kalifornija" Vytautas Kernagis
"King of California" Dave Alvin
"Land Of Competition" Bad Religion
"Let It Roll" All Time Low
"Leaving California" Afroman
"Leaving California" P. J. Harvey and John Parish
"Leaving California" Shawn Smith
"Leaving Jesusland" NOFX
"The Lights and Buzz" ('Christmas in California') Jack's Mannequin
"Lights" Journey
"Like a California King" Everclear
"Long December" Counting Crows
"Look at California" Maze featuring Frankie Beverly
"Losing California" Sloan
"Love-In California" The Power of 3
"Marina Del Rey" George Strait
"Maybe California" Tori Amos
"Meet Me in California" Plain White T's
"Meet Me by the River's Edge" The Gaslight Anthem
"Midnight California" Dave Gleason's Wasted Days
"Miss California" Jack's Mannequin
"Miss California" Melissa Etheridge
"Miss California" Plato 0 Plomo
"Miss California" Dante Thomas
"Monterey" Rhythma
"More Bounce in California" Soul Kid #1
"Music is the Victim" Scissor Sisters
"New York to California" Mat Kearney
"Not California" Hem
"Nothing Left to Lose" Mat Kearney
"Oakland" Too Short
"Oakland Stroke" Tower of Power
"Oh California" Claudia Russell
"The One" Old 97's
"One Big Holiday" My Morning Jacket
"Only in California" Mack 10
"Option Twelve" Icy Elevators
"Outshined" Soundgarden
"Out Here in Cali" Big B
"Out in California" Dave Alvin
"Out in California" Tom Russell
"Pacific Theme" Broken Social Scene
"Playing Favorites" The Starting Line
"Promised Land" Chuck Berry
"Parallel Universe" Red Hot Chili Peppers
"Postcards" Amber Pacific
"Pumping Irony" Roy Zimmerman
"Race Cars and Goth Rock" Butch Walker
"Raining in California" Human Nature
"Reality Check" OPM
"The Day That Saved Us" Automatic Loveletter
"The Redtail Hawk" Kate Wolf
"Ride to California" Paper Tongues
"Road Trippin'" Red Hot Chili Peppers
"Rock Coast Blues" Country Joe and the Fish
"Rock Star Land" Yellowcard
"Route 66" John Mayer
"Save the Drama" Light FM
"Santa Monica" Everclear
"Sausalito" Conor Oberst
"Sausalito" George Duke
"Sausalito Summer Nights" Diesel
"She'd Be California" Rascal Flatts
"She's So California"[10] Gary Allan
"Shores of California" The Dresden Dolls
"Sink with Kalifornija" Youth Brigade
"Sleepy California" Her Space Holiday
"Snow in California" The Stills
"So at Last" Butch Walker
"A Song About California" Hey Ocean
"Song for Kelly Huckaby" Death Cab for Cutie
"South California Purples" Chicago
"Southern California" Andrew Heringer
"Southern California Wants To Be Western New York" Dar Williams
"Southern California" Tammy Wynette & George Jones
"Speed Home California" Sugar Ray
"Sunny in California" Aberdeen
"Summer of California '79" Number Girl
"Sunrise Sunset" New Years Day
"Take A Look Inside" Over It
"Take California" Propellerheads
"Tape From California" Phil Ochs
"To California" Mighty Mighty Bosstones
"Two States" Pavement
"Unfair" Pavement
"The Vast Spoils of America" Saves the Day
"Vinnie's Hooch" Johnny Socko
"Walking Shoes" Halsted[disambiguation needed]
"We Don't Need Another Song About California" My Chemical Romance
"We Got More Bounce in California" Jump5
"Westbound Sign" Green Day
"West Coast" Coconut Records
"West Coast Friendship" Owl City
"Westside Till I die" TQ
"Where's California" Teena Marie
"Winding Road" Bonnie Somerville

Μπουρμπουλήθρες (και άλλα όμορφα πραγματάκια)

Ανύπαρκτε αναγνώστη μου καλησπέρα. Αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ μαζί μου κάτι. Ξεκινάω.

Την αξία της μουσικής δε μπορεί να την αμφισβητήσει κανείς. Από τον τελευταίο καφρομεταλά της Νορβηγίας μέχρι τους σκυλάδες. Μερικές φορές όμως η μουσική είναι για εμένα κάτι περιττό. Οι φορές αυτές είναι όταν άλλοι αγαπημένοι μου ήχοι υπάρχουν στο χώρο. Θα εξηγηθώ.

Παράδειγμα 1. Μπουρμπουλήθρες Μέρος Α'. Από χτες το δωμάτιό μου φιλοξενεί έναν κάδο που περιέχει μπύρα. Βασικά όχι ακριβώς μπύρα, όχι ακόμα τουλάχιστον. Η ζύμωση λαμβάνει χώρα στον κάδο. Ο κάδος διαθέτει μια αεροπαγίδα από την οποία βγαίνουν μπουρμπουλήθρες. Το γιατί και πως δε μας απασχολεί. Ο ήχος όμως που κάνουν είναι πραγματική απόλαυση. Εκτός από σημάδι της απόδοσης του κόπου μου μπας και βγάλω κάτι που να θυμίζει μπύρα, είναι χαλαρωτικός, με ηρεμεί και πραγματικά μπορώ να τον ακούω με τις ώρες και να κοιτάζω τις μπουρμπουλήθρες που σκάνε.

Παράδειγμα 2. Μπουρμπουλήθρες Μέρος Β'. Το κάπνισμα είναι κακή συνήθεια. Ο ναργιλές όμως είναι αλλιώς. Είναι τελετουργικό, ρομαντικό θα έλεγε κανείς. Για εμένα η μισή απόλαυση στο κάπνισμα του ναργιλέ είναι οι μπουρμπουλήθρες που κάνει. Αυτό το γουργουρητό είναι όλα τα λεφτά.

Παράδειγμα 3. Φωτιά. Εκτός από τη ζέστη, το άρωμα, την αίσθηση και γενικά τα πάντα στη φωτιά, ειδικό κεφάλαιο είναι ο ήχος της. Αυτό το τρίξιμο, το τσιτσίρισμα, το φύσημα όταν βρίσκεται μια φλέβα αέρα στο ξύλο. Ίσως ο μοναδικός ήχος που γεμίζει τόσο πολύ έναν άδειο χώρο. Έρωτας.

Παράδειγμα 4. Η ανάσα ενός άλλου ανθρώπου δίπλα. Και πριν σκεφτεί κάποια αναγνώστρια (όχι ότι υπάρχει αλλά κάτι να γράφω κι εγώ) τίποτα, ΑΝΑΣΑ. Ούτε ομιλία, ούτε γρίνια, ούτε αναστεναγμός, ούτε αυτό το "δε μιλάω αλλά κάνω ήχους γιατί θέλω να μιλήσεις και να ρωτήσεις τι έχω για να σου πω πως δεν έχω τίποτα". Εισπνοή-εκπνοή. Ηρεμία...

Παράδειγμα 5. Summer Night. Είτε ο ήρεμος απόηχος της πόλης είτε η χαλαρή ζωντάνια της εξοχής είναι το τέλειο φόντο της καλοκαιρινής νύχτας, ειδικά αν το καλοκαίρι η μίξη γίνεται και με παραλία και κυματάκι...

Παράδειγμα 5.1 Το καλοκαιρινό μεσημέρι. Μετά από μια φέτα καρπούζι ξάπλα κάτω από τη σκιά ενός δέντρου, ότι δεν είναι γκαρίδα ανθρώπου είναι νανούρισμα. Τελειότητα.

Νομίζω κατάλαβες αναγνώστη μου. Βάλε κι εσύ τα δικά σου. Κάτι τέτοια κάνουν τη ζωή ωραία. Όχι τα φράγκα.

Wait, what?! (Why and how everything seems too far)

Πολλά πράγματα δεν καταλαβαίνω σε τούτο τον κόσμο. Πολλά με κάνουν να αλλάζω έκφραση, άλλα να χαίρομαι κι άλλα να νευριάζω. Και εδώ κολλάει το "people think I 'm insane because I am frowning all the time". Αυτό είναι που κάνει πολλά πράγματα να φαντάζουν απόμακρα, ή εγώ να είμαι σε απόσταση από αυτά.

Δεν κατάλαβα ποτέ τη χρησιμότητα της μόδας. Δηλαδή σ'αρέσει ένα ρούχο επειδή ο ΧΨΩ είπε ότι είναι ωραίο. Γιατί πολύ απλά να μη βάλεις αυτό που θεωρείς εσύ ωραίο;; Έχουμε φτάσει σε σημείο να λέμε "έχω γούστο" όταν στην ουσία ανακυκλώνουμε μια γενικευμένη δήλωση κάποιου σχεδιαστή.

Σε απόσταση είμαι και από τους οδηγούς στρατηγικής -έντυπους ή σε ανθρώπινη μορφή. Παίζεις ένα παιχνίδι. Όλα καλά. Όταν όμως εμφανίζεται κάποιος και σου λέει "ΤΙ? Πόσο άσχετος είσαι;;; Σε αυτόν πρέπει να απαντήσεις αυτό γιατί αλλιώς δε θα γίνει αυτό κι αυτό και το άλλο και το αυτό του τέτοιου". Συγνώμη αλλά ποιά είναι η λογική του παιχνιδιού αν όλοι ακολουθούν την ίδια γραμμή-στρατηγική; Ιδέα δεν έχω...

Άλλο μεγάλο κεφάλαιο είναι οι φράσεις του στυλ "τώρα κάτι σκέφτηκα...". Τι διάολο; Εγώ είμαι ο παράλογος πάλι κατά πως φαίνεται. Αυτά τα μισόλογα μπορούν να με σκοτώσουν. Αν θες να πεις κάτι πες το, αν όχι μη μιλάς. Έτσι το μόνο που γίνεται είναι αυτός που το λέει να φαίνεται σαν attention whore. Μισόλογο>κάποιος ρωτάει>πλέκουμε το εγκώμιο>άλλο μισόλογο και πάει λέγοντας. Και πάλι εγώ φαίνομαι ο κακός.

Άλλη κατάσταση που κοιτάω με τηλεσκόπιο:
Χ:Ας μιλήσουμε.
Ψ:Οκ.
-15' παύση-
Χ:Τι κάνεις;;
Ψ:Καλά. Εσύ;
-32' παύση-
Χ:Κι εγώ μωρέ.
Ψ:Α ωραία, εκείνο το θέμα που είχες το έλυσες; Εντάξει;;
-1 ώρα παύση-
Χ:Εεεε νύσταξα, άντε καληνύχτα.
Και αναρωτιέμαι, αυτό το λες συζητηση; Κέρδιες κάτι; Έμαθες κάτι; Μάλλον όχι. Αλλά είναι για πολύ κόσμο αρκετό για να μπορεί να λέει πως κρατάει επαφή με κάποιον ενώ στην ουσία λέει "οκ κάνω πως σου μιλάω ενώ σε γράφω για κάτι/κάποιον άλλο αλλά δε μπορείς να πεις τίποτα γιατί εγώ είπα να μιλήσουμε". Και πάλι εγώ βρίσκομαι με την απορία αναγνώστη μου...

You came in this world alone
Alone...


Εν κατακλείδι, μάλλον η λύση είναι η αδιαφορία αλλά και πάλι κάτι δεν πάει καλά... Ακόμη κι έτσι όμως, όλοι κάνουν επιλογές. Η Χ να φοράει ότι της λένε, ο Ψ να σε βρίζει για το πως να παίξεις ένα παιχνίδι και η Ω να κάνει πως σου μιλάει ενώ απλά σε αγνοεί εν γνώση σου. Wait... what???

Random Stuff (Your Reality rocks.... NOT!)

Hmmm.... locked!


Ξέρεις κάτι τυπάκια, αναγνώστη μου, που είναι σαν καρικατούρες της φάτσας που νομίζουν πως έχουν; Δηλαδή πως να στο πω, δεν είμαι κάνας θεός, ούτε καν τρώγομαι θα έλεγα αλλά όχι κι έτσι. Και άντε η φάτσα, αυτή σου έπεσε - με αυτή πορεύεσαι. Γιατί τόση αηδία; Στο 2011 είσαι, όχι σε τρώγλη του μεσαίωνα γαμώ την παλαίωση της λαδομπογιάς. Είσαι που είσαι σαν όπως είσαι τέλος πάντων, δε θα κρίνω, πρέπει να είσαι και σαν ανάποδο καζανάκι; Η νέα τεχνολογία είναι εδώ για εσένα -όχι- φίλε! Οδοντόβουρτσες, οδοντόκρεμες, οδοντικό νήμα, αντισηπτικά διαλύματα για τα δόντια, μασέλες στην τελική. Όταν μιλάς φοβάμαι μην πεθάνω και λυπάμαι την καημένη που αποκαλείς "η δικιά μου".

Η δικιά μου, η γκόμενά μου, τσέκαρε αυτό μωρό μου... ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΡΕ ΚΡΙΑΡΙ;;; Ένα παράξενο πράγμα, όποτε κάποιος αρχίζει φράση με κάτι σαν "άκου να σου πω μωρό μου...." και λέει εξυπνάδα μου έρχεται στο μυαλό ο στίχος "Σου ‘πιανα το μπούτι καθώς έπαιζα μπαρμπούτι". Αν είσαι εσύ τόσο τίποτας τότε εγώ πρέπει να είμαι πολύ γαμάτος!

2 κορυφαία πράγματα έχω αρχίσει να γνωρίζω τελευταία σε βάθος, το ένα από ένστικτο και το άλλο ελαφρώς υποβοηθούμενο. Μπύρα το ένα, ταινιάρες το άλλο. Θα συγκλονίσω το σύμπαν σου μικρό άμαθο γατί αλλά δεν υπάρχουν μόνο η Amstel και η "πράσινη". Ω ΝΑΙ! Αλλά εσύ ακόμα ζητάς για ψαγμένη την Stella Artois στην Ιρλανδική pub που νομίζεις ότι είναι in στέκι βλάχων σαν τη φάτσα σου. Ταινίες. Καλός ο Statham και η αρχιδίλα που σε αφήνει έγκυο αλλά ταινίες που αγνοούσα μέχρι τελευταία την ύπαρξή τους τον κάνουν να φαίνεται πολύ Bollywood. Μιλώ για αριστουργήματα αναγνώστη μου, ταινιάρες, αριστουργήματα.

Άνθρωπος δε γίνεσαι ποτέ, οπαδέ, οπαδέ! Κατάλαβες; Πάμε παρακάτω.

Φιλία είναι τι; Αυτό που έγραφες στο λεύκωμα του δημοτικού; Το νέο add στην σελίδα προσωπικής σου φακέλωσης; Αυτό που έχεις με τον Χ που πίνετε φραπέδες μαζί και λέτε παπάρες; Αυτό που σου δίνει το θάρρος να πάρεις κάποιον τηλέφωνο στις 3:45 για να πεις ότι έχεις αϋπνία; Αυτό που σε κάνει να λες στον -σε λίγο- αυτόχειρα κοντινό σου άνθρωπο "Αν πηδήξεις από το μπαλκόνι πέφτω κι εγώ. Με το 3! ...1! ...2! ..."; Μάλλον μπερδεύτηκες. Άστο.

Ξέρεις τι δεν κατάλαβα ποτέ; Τι έχεις μέσα στο κεφάλι σου. Να εξηγηθώ. Σου λένε να κάνεις σχέδια για ένα γήπεδο ποδοσφαίρου γιατί θα παίξετε μπάλα στο σχολείο και εσύ σκας την επόμενη μέρα με σχέδια από γκριλ με κινητήρα διαστημοπλοίου. Σοβαρά τώρα, η μαλακία είναι η πυρηνική φυσική κι εσύ ανόργανη ύλη του τρίτου τεταρτημορίου του εξωτερικού στρώματος ατμόσφαιρας κάποιας μαύρης τρύπας. Κάνε αυτό που σου λένε ή μην κάνεις τίποτα. Ή στην τελική αν το κάνεις μην το παρουσιάζεις λες και σχεδίασες το Maracana που σου ζήτησαν. Πολύ στα έχωσα σήμερα. Το κόβω.

Πολλοί νομίζουν ότι η μπύρα κάνει κοιλιά, μέγα λάθος! Την μπυροκοιλιά την κάνεις με τα από-δίπλα της μπύρας. Πιες τη σκέτη και μόνο καλά πράγματα θα πάθεις, εγγυημένα.

Έχουμε ένα πράγμα που χρωστάει λεφτά. ΠΟΛΛΑ ΛΕΦΤΑ. Αλλά εμείς συνεχίζουμε να το λειτουργούμε στο μέγιστο αυξάνοντας το χρέος με εκθετικό ρυθμό. Όταν λοιπόν σκάσει θα τρέχουμε να μαζέψουμε τα κομμάτια όσων υπόκεινται στο πράγμα αυτό και να τους στέλνουμε σε άλλα αντίστοιχα πράγματα στα οποία ο υπερπληθυσμός θα φτιάξει ένα αντίστοιχο χρέος. Μπράβο μας! Φτιάξαμε το Αέναον. Την Ελλάδα μας μέσα.... @#!^$*

Αναγνώστη μου σε ευχαριστώ που με διάβασες, στην σημερινή ανάρτηση φιλοξενήθηκαν ο Kyle, ο άθλιος, η γκόμενά του, η φιλία, η μπύρα, η Καλλιτέχνις, ο ηλίθιος και το μεγαλείο της Ελλάδας.

H πλουσιότητα της Ελληνικής γλώσσας (Παρτ 2)

Σήμερα θα αναλύσουμε τις ταχείες κενώσεις του εντερικού σωλήνα. Λοιπόν μπορεί να "σε πιάσει" ή να "σε πάει"...

διάρροια
κόψιμο
τσιρλιό
τσίρλα
τσιρλιπιπί
κοκομπλόκο
αίμα
νερό
ζουμί
σερπαντίνα
κωλοπιλάλα
σπρέι
κοπίδι

H πλουσιότητα της Ελληνικής γλώσσας (κ. Μουζουράκη R.I.P)

Πόσα πράγματα μπορείς να γίνεις με μερικά ποτά...

χώμα
πίτα
σκνίπα
στουπί
λιάδα ή λιάρδα
κουρούμπελο
λιώμα
ντέφι
τύφλα
τέζα
σταφίδα
φέσι
κουτούκι
γκολ
αλοιφή
κόκαλο
κουδούνι
νταμιροκουδούνα
κουνουπίδι
ντίρλα
πλακάκι

St Valentine's Payday (Money makes love go round)

Διαβάζοντας την ανάρτηση του φίλου Lyb για την "ημέρα των ερωτευμένων" είπα να παραθέσω κι εγώ τη χολή μου πάνω στο θέμα.

Ξεκινάμε με την υπόσταση της γιορτής. Ο άγιος, ζωή να 'χει, είναι καθολικός. Παπικός. Εδώ στην ταπεινή μπανανία είμαστε και καλά ορθόδοξοι. Τι γιορτάζεις ρε τσουτσέκι; Μήπως είσαι και παλαιοημερολογίτης όποτε έχει γιορτή που να σε βολεύει; Λες και ευχαριστώ την ημέρα των Ευχαριστιών; Foul No. 1.

Τεματάνκι 2. Τώρα το θυμηθήκατε όλοι να γιορτάσετε τον έρωτά σας; Μόνο σήμερα είσαι ερωτευμένη; Ναι σε εσένα μιλάω αναγνώστρια που από μέσα σου με βρίζεις που είμαι ζωάδι και χαλασμένος κρίκος της πολιτισμικής σου αλυσίδας. Αν θες κάποιον δε το θυμάσαι μια μέρα το χρόνο ότι τον θες. Ούτε τα δώρα είναι για τη συγκεκριμένη ημέρα. Απλά βρήκες ευκαιρία να ξηλωθείς παραπάνω καθώς η μέρα είναι η χαρά του ανθοπώλη και του κοσμηματοπώλη (αυξημένη τιμή λόγω της ημέρας είπες;;; μπαα.....).

Σοβαρά δε μπορούσες αναγνώστη μου να τα κάνεις όλα αυτά μια άλλη μέρα; 4 Ιουλίου, τη νύχτα του Halloween, το πάσχα των προτεστάντων ή στη επέτειο θανάτου του Βούδα. Όλες αυτές είναι γιορτές ξένες προς τα πάντα για εμάς. Είσαι καθολικός; Αν όχι τότε είσαι βόδι.

Ιν δι έντ (γαμώ τα γκρίκλις σας, papaw.cl.plpl.mwe.mwe) απλά νομίζεις ότι έκανες κάτι ξεχωριστό επειδή ξηλώθηκες για να πάρεις πράγματα επειδή είναι η μέρα τέτοια κι όχι επειδή γούσταρες. Γιατί αν το ήθελες θα είχες πάρει λουλουδάκια και κουκλάκια και μπιχλιμπιδάκια και την προηγούμενη βδομάδα ή θα το έκανες τον επόμενο μήνα, όχι επειδή ο Πάπας ξύπνησε έτσι. Το ξέρεις ότι δεν έχεις επιχειρήματα, πας με τη μάζα, σου παίζουν ντέφι κι εσύ χορεύεις. Αν είσαι αγόρι τότε μάλλον σε τράβηξε η Βαλεντίνη σου με φρασούλες του στυλ "μα είναι του Αγίου Βαλεντίνου" -με μάτια O.O Πάτρικ style, ακριβώς όπως λέει "είναι εκπτώσεις!!!" λες και δεν ψωνίζει ΌΛΟ τον υπόλοιπο χρόνο η γομάρα σου, γομάρι!- αν το έκανες "από μόνος σου" έχουμε 2 περιπτώσεις: α- είσαι βόδι, β- πήρες την και καλά πρωτοβουλία για να δείξεις ευαίσθητος. Αν τώρα είσαι το κοριτσάκι, μάλλον έχεις ήδη σταματήσει να διαβάζεις γιατί τα λεγόμενά μου σε ενοχλούν. Αν σε ενοχλεί το "γομάρα" μάλλον είσαι γομάρα. Γομάρα. Άντε παίξτο ερωτευμένη του χρόνου πάλι 14 Φλεβάρη και όλο τον υπόλοιπο χρόνο ζήτα χάρες (πως έκανες χτες; κάπως έτσι).

Υ.Γ Lacta πήρες;

Random Stuff (Not so random after all)


Have you ever danced with the devil in the pale moonlight?

Οι άνθρωποι χωρίζονται σε 2 κατηγορίες, αυτούς που σου προτείνουν ταινιάρες που δεν ήξερες και αυτούς που σου προτείνουν παπάρες της αβύσσου που δεν ήξερες. Καλώς ή κακώς βλέπω ότι ταινία μου λένε. Όλη. Ως το τέλος. Επίσης καλώς ή κακώς ποτέ δε διαβάζω κριτικές ταινιών. Ας μαζευτούν όλοι οι κριτικοί που δε χωνεύουν τα άντερά τους να φτιάξουν το αριστούργημα που νομίζουν ότι θα είναι ιδανικό για τα σκοτεινά διεστραμμένα γούστα τους και θα σώσει την ανθρωπότητα από το βέβαιο χαμό να τελειώνουμε. Όλοι έχουν τους 2 φίλους που ανέφερα, έναν με ταινιάρες κι έναν με εκτρώματα. Αλλά και το έκτρωμα αν δε το δεις δε θα έχεις γνώμη. Κατάλαβες;

Ο πόνος. Ο ΠΟΝΟΣ!!!!!! Τον νιώθεις όταν η λατρεμένη αντίπαλος φέρνει 10 συνεχόμενες φορές διπλές στο τάβλι. Είναι η αίσθηση αγανάκτησης και βαρεμάρας όταν κοιτάς να παίζει επί 5' και περιμένεις να σταματήσει τις διπλές για να παίξεις κι εσύ λίγο. Ο ΠΟΝΟΣ είναι το συναίσθημα που έχεις όταν δείχνεις ένα νέο παιχνίδι και χάνεις αυτομάτως. Ο ΠΟΝΟΣ είναι αυτό το εξαιρετικό πραγματάκι που γυρνάει στο μυαλό σου όταν νικάς μια παρτίδα Magic με 17-2 και τελικά χάνεις επειδή επί 5 γύρους σου ερχόντουσαν μόνο lands. Ο ΠΟΝΟΣ είναι στο ίδιο παιχνίδι η κατάσταση που θες να σπάσεις στο ξύλο τον αντίπαλό σου όταν του έρχεται η μοναδική κάρτα που χρειάζεται για να κάνει το σούπερ συνδυασμό και να σου αλλάξει τα φώτα κατεβάζοντας τα όλα με συνολική ζημιά 18 πόντους ζωής.

Ωραία τα βιβλία. Ωραία τα κόμιξ. I <3. Τέχνη ρε ζώα. Τι θα πει "τα κόμιξ είναι για μπέμπηδες και χαζούς;". Κάτσε γράψε και σχεδίασε εσύ κόμιξ βασισμένα σε βιβλία τρόμου και τα ξαναλέμε. Ταγάρι. Επίσης το να γράψεις βιβλίο είναι αγγούρι. Θα με θυμηθείς την επόμενη φορά που θα πεις "έλα μωρέ, τέτοια γράφω κι εγώ" και θα κάτσεις να κοιτάς το Word με απορία που σκατά πήγε η έμπνευση....

Και.... γύψος στο χέρι! Αυτά είναι! Άλλος πόνος από κει βέβαια, όχι Ο ΠΟΝΟΣ. Περαστικά.

Αυτά είχα να μοιραστώ αγαπητέ μη αναγνώστη μου. Σε ευχαριστώ που με διάβασες. Στις σκέψεις πήραν μέρος ο Τζόκερ, η Καλλιτέχνις, η Διαχειρίστρια, το Αστέρι, ο Καμένος, ο Clive, ο Stephen, η νεράιδα και το παλικάρι.

Πες το και μη σκας (ένα άρθρο από έναν Jedi και έναν πυρομανή)

Αγαπητό ιστολόγιο, απών αναγνώστη και σεβαστό διαδίκτυο,
σε ετούτη την ανάρτηση θα προσπαθήσω να δώσω στο κοινό μία οπτική από τη σκοπιά τους πεσιμισμού αλλά και του ρεαλισμού όσον αφορά στο θέμα των ανθρωπίνων σχέσεων και συγκεκριμένα στις σχέσεις των δύο φύλων. Πρώτα από όλα όμως, μη με ρωτήσεις προς τι το απελπιστικά ελληνικό ύφος των εννοιών. Έτσι ξύπνησα.


Η κατάσταση είναι απλή με μια γηπεδική φιλοσοφία θα έλεγε κάποιος. Μιλώ -γράφω, πιο σωστά- για την φιλοσοφία του "Δεν ξενερώνουμε ποτέ!". Αλλά τι νόημα έχει; Σε έφτυσε αδερφέ. Ίσως όχι συνειδητά. Στο υπονοούμενο όμως το κατάλαβε ότι κάτι πας να πεις αλλά δε το λες. Οπότε με υποσυνείδητα μηνύματα σου απέστειλε και μια ξεγυρισμένη αχνιστή και καθόλα λαχταριστή πίτα χυλού. Άντε να το πεις και φωναχτά για να το βγάλεις από μέσα σου και να σταματήσει να σε τρώει. Τότε η κατάσταση τείνει προς το πέος (οι λέξεις ΠΡΟΣ και ΠΕΟΣ διαφέρουν σε ένα μόνο γράμμα, Ε και Ρ, τα οποία είναι και διπλανά στο QWERTY πληκτρολόγιο. Άτιμη πολυεθνική και τα πάντα γνωρίζουσα Microsoft, τα πάντα εν σοφία εποίησες, ω εσύ εκδιδομένη επί χρήμασι γυνή). Και η πανήγυρις ξεκινά. Ε αυτό, δε μπορώ, και δεν ξέρω τι να πω, και δεν ξέρω τι να κάνω, τον Λυγίζοντα, το Ντάνο... Τα θηλυκά το έχουν έμφυτο να παιδεύουν τα αρσενικά, ακόμα κι αν έχουν αποφασίσει τι θέλουν και τι όχι. Δεν είναι κατάσταση αυτή αγαπητέ αναγνώστη μου. Κι εσύ φίλη αναγνώστρια. Γιατί δεν λες στο παιδί τις προθέσεις σου; Γιατί τον αφήνεις τον άμοιρο νεανία να παιδεύεται και να παλεύει; Το καημένο έχει φάει όλη τη -ροκ, ποπ, λαϊκή, ονόμασε ανάλογα τις προτιμήσεις- δισκογραφία του να βρει ένα τραγούδι να σου πει κάτι. Ώρες ατελείωτες πάνω στα ηλεκτρονικής μορφής κομμάτια, ίσως να ξέθαψε και τα βινύλια (είναι και ρομαντικός ο μπαγάσας). Όλα αυτά γιατί νόμισε πως κάτι θα καταφέρει. Ίσως σε κερδίσει, στη χειρότερη θα ξεκαθαρίσει τη θέση του και θα τσακιστεί στην σκληρή, αγκαθωτή πραγματικότητα. Άντε να ξανά ιαθεί εκ των ψυχικών τραυμάτων που του προκάλεσες. Καταλαβαίνεις το συλλογισμό μου; Ξεκαθάρισε τη θέση σου, σώσε έναν ερωτευμένο νέο από το να φάει τα μούτρα του. Πίστεψέ με γυναίκα αναγνώστρια (υπάρχεις αλήθεια;) πιο καλά στα ίσα παρά με υπεκφυγές και "δεν ξέρω, να το συζητήσουμε κάποια άλλη στιγμή" και λοιπά. Ξέρεις τι θες, ξέρω ότι ξέρεις, κι αυτός ξέρει ότι ξέρεις. Όπως λένε και οι 1 και 2 μεταξύ τους (αναφορά στο διαδικτυακό κόμικ Ctrl-Alt-Del) "Πιθανές απαντήσεις που θα δεχόμουν είναι ΟΚ, Δε θέλω, Συνουσιάσου και Πέθανε (γαμήσου και ψόφα για τους αμόρφωτους). Απλά πες το εξ αρχής για να συνεχίσει να γυρνάει ο τροχός. Και επειδή πολύ παρέκκλινα της αρχικής μου σκέψης, ας επανέλθουμε. Αρσενικέ αναγνώστη ταυτισμένε με την παραπάνω κατάσταση, μην αγχώνεσαι. Προχώρα τη ζωή σου, φάε ένα σάντουιτς, βάλε τη βελόνα να σκάψει λίγο ακόμα τα αυλάκια του αγαπημένου σου βινυλίου, pwn sam noobs στην τελική βρε αδερφέ! Το βασικό είναι να μην αφήνεις αυτό που σε τρώει να χορτάσει. Από εκεί και πέρα όλα θα πάνε σωστά. Αν τελικά σε θέλει θα σε βρει μόνη της. Το να σκας είναι ανούσιο. Όσο ανούσιο είναι και να σκας αν δεν έχεις διαβάσει για διαγώνισμα. Ήξερες ότι δε διάβασες, τώρα γιατί αγχώνεσαι ότι θα πατώσεις; Ας διάβαζες. Με νιώθεις φίλε αναγνώστη; Χαμογέλα, δες τη φωτεινή πλευρά της ζωής. Μόνοι μας καθορίζουμε τη ζωή μας θα μου απαντήσεις εύλογα. Φτιάχνουμε την τύχη μας, η μοίρα είναι ουτοπική και τα συναφή. Σωστό κι αυτό αλλά και το να πιέζεις καταστάσεις δεν ωφελεί. Βέβαια είμεθα και Ιππότες Jedi. Μην προσπαθείς. Κάνε. Ή μην κάνεις. Δεν υπάρχει προσπάθεια. Πάντα στα πλαίσια του "ευ αγωνίζεσθε" όμως. Μη σκοτώσεις τον αντίζηλο, σακάτεψέ τον αρκετά ώστε να είναι άχρηστος. Όχι με βία. Με λέξεις. Κράτα το φωτόσπαθό σου για έσχατη λύση. Κάποιος είπε κάποτε πως ο αντίζηλος δεν υφίσταται. Το θηλυκό πάντα επιλέγει όμως. Ότι κι αν νομίζουμε τα αρσενικά, αν δε σε θέλει το θηλυκό δε θα την έχεις ποτέ. Έτσι επανερχόμαστε στο αρχικό. Τα ελαφρολαΙκά άσματα που μιλάνε για χαμένες αγάπες και ραγισμένες καρδιές είναι για τους απελπισμένους χαμένους. Το νόημα είναι να καταφέρνεις να χαμογελάς όταν είναι όλα -φαινομενικά- άσχημα και να ξυπνάς βλέποντας τη νέα μέρα σαν μια λευκή σελίδα. Εσύ θα τη γράψεις όπως θες, ίσως κάνεις και ένα σχεδιάκι. Μεγάλο μπέρδεμα στην ανάρτηση και αντικρουόμενες θέσεις. Αυτό συμβαίνει διότι σαν φανατικός της λογοτεχνίας του φανταστικού γράφω τις αναρτήσεις παρέα με διχασμένη προσωπικότητα. Ο ένας υποστηρίζει την λογική της πυρομανίας ενώ ο δεύτερος εαυτός μου έχει ασπαστεί την φιλοσοφία των Ιπποτών Jedi. Ποιον θα ακούσεις όμως ανύπαρκτε αναγνώστη μου; Εγώ τους ακούω και τους δύο. Το τελικό νόημα είναι το ακόλουθο: Δώσε τη θέση σου με τρόπο τέτοιο ώστε να γίνει κατανοητή και σαφής και μετά χαμογέλα καθώς βάζεις φωτιά. Ή θα κάψεις ότι απέμεινε και θα έχεις ένα φαντασμαγορικό αποτέλεσμα ή (όπως λέει ο φιλόσοφος Dexter Holland "fire always makes it better") θα έχεις κάτι φλεγόμενο και ωραίο, άρα 2 φορές καλό. Σε ευχαριστώ που διάβασες αυτόν τον τοίχο γραμμών. Smile, tomorrow is gonna be worse!

(Σαφώς τα παραπάνω ισχύουν και αντίστροφα, απλά ο γράφων είναι αρσενικός εξ ου και η οπτική)

Alter My Reality (With My Main)

Η πραγματικότητα είναι χάλια
Πάμε σε εναλλακτικές
Video Games
Πραγματικά games -> RPG
RPG + internet = MMORPG
Blizzard + MMORPG = World of Warcraft
Calm Dreamer + WoW = Qirak
Qirak = Human Fire Mage
Fire + Calm Dreamer = L.F.E.A.E.U.T.C.O.E.A.B (love for ever and ever until the completion of eternity and beyond)


Που μας οδηγεί αυτός ο συλλογισμός? Είμαι κάρβουνο. Το ξέρω. Πυρομανιακό κάρβουνο. Κι αυτό το ξέρω. Αλλά είσαι κι εσύ. Ίσως όχι για τα games ή τη φωτιά ή το ποτό αλλά είσαι για κάτι. Όλοι για μια πρέζα ζούμε. Απλά εγώ έχω κατηγορία αναγνωρισμένη από την κοινή γνώμη. Είμαι Geek. Επίσης Nerd. Αλλά η πιο ανθρώπινη έκδοση των όρων. Ναι παίζω, ναι καίγομαι, ναι το ψάχνω, είμαι και το παιδί που θα σου σώσει τον κώλο όταν σου σπάσουν τον κωδικό του Facebook. (Ιστορία από το λύκειο: Ποτέ δεν ήμουν ιδιαίτερα δημοφιλής για τις αθλητικές μου επιδόσεις, ούτε ο high-profile γκομενίκουλας-πέφτουλας, ούτε για τους βαθμούς, τα κατάφερνα όπου μου γούσταρε να διαβάσω. Ήμουν όμως η ζωντανή επιβεβαίωση ότι η φήμη προηγείται πάντα της δράσης. Μέχρι και ο τελευταίος μπαστουνοβλαχοπάπαρος με ήξερε και ερχόταν σε εμένα όταν ήθελε κάτι για pc/games και τα ρέστα.
-Έλα ρε Πάνο, είμαι φίλος του ξαδέρφου του Κώστα που πήδαγε ο παππούς της γκόμενας του Λευτέρη. Στο Α2 είμαι.
-Που με ξέρεις?
-Από το Λευτέρη.
-Ο οποίος--
-Θέλω να μου φτιάξεις το pc γιατί κάτι έχει και δεν παίζει καλά.
-Τι έχει δηλαδή?
-Δεν ξέρω ρε φίλε, κάτι πάτησα, εσύ που τα ξέρεις αυτά θέλω--
-Με ξέρεις από χτες και ζητάς και χάρη?
-Όχι ρε Πάνο αλλά--
-Γαμήσου! Με πολυμίξερ!
-Άντε ρε που ζήτησα κάτι και βρίζεις, άντε γαμήσου μαλάκα καμένε.
-οh your mum biatch

Απευθύνομαι λοιπόν σε όλους τους σκατοκέφαλους που θεωρούν το ψάξιμο πάνω σε ότι έχει να κάνει με ηλεκτρονικές συσκευές ένα είδος ασθένειας. "Άσε ρε τον ΧΨΩ, τι να τον καλέσεις? Αυτός είναι καμένος στο pc". Εξαιτίας σου κομπλεξικέ ψωνισμένε ήμουν πάντα "φίλος". Να φας το σφιγκτήρα σου ρε, επειδή δεν είμαι το κλασσικό ποζέρι που παστώνει το κεφάλι του στο ζελέ, επειδή δεν το παίζω ο μαμιάς της γειτονιάς και δεν έβαλα σκουλαρίκι στην πρώτη γυμνασίου δε σημαίνει ότι μπορείς να με περιθωριοποιείς χωρίς να μου έχεις πει ποτέ κουβέντα. (με νιώθεις αναγνώστη μου, το ξέρω). Εσύ είσαι αυτός που βαράει το PS για να φορτώσει πιο γρήγορα, γορίλα. Κατάλαβες? Κι αν αυτές οι γραμμές σε προσβάλλουν τότε είσαι ο προαναφερθείσας γορίλας. Μπανάνα στο χέρι και πίσω πάνω στο δέντρο σου. Μεγάλη παρένθεση, κλείνει τώρα)

Όσο ο high-profile λοιπόν βλέπει MAD και πίνει φραπουτσίνο νταμπλ καραμελ με εξτρα τσοκο σορουπ ο geek nerd πρωταγωνιστής της ιστορίας μας βλέπει anime και σειρές που εδώ θα παιχτούν σε 5 χρόνια (και τότε ο βλάχος θα λέει ότι είναι η αγαπημένη του σειρά αυτός ο Χουζ Μι-Ντι). Όσο ο ένας παίζει PES (PRO για τα ταγάρια) ο άλλος θα είναι στο τελευταίο υπόγειο κάποιου dungeon (έχοντας διαβάσει για ποιο λόγο πήγε εκεί και όχι γιατί το έλεγε ο οδηγός στρατηγικής που πήρε ο πρώτος για το ίδιο παιχνίδι). Ο ένας θα το παίζει ψαγμένος με HIM και το διαλαλεί για να ποζερίσει το εγώ του ενώ ο δεύτερος έφτασε ήδη στη Jpop και το είπε μόνο στους κολλητούς του. Ο ένας κάνει tattoo ένα τριαντάφυλλο στο χέρι γιατί "οι γκόμενες γουστάρουν" και ο δεύτερος θα κάνει μάλλον κάποιο artwork ή και τίποτα γιατί ο ίδιος γουστάρει. Θρησκείες? Ο βλάχος το παίζει μάλλον άθεος ή σατανιστής χωρίς να έχει ιδέα για τις ιδεολογίες αλλά ο άλλος δε δηλώνει τίποτα αν δεν ξέρει τι λέει κάθε θρησκεία. Ο βλάχος οδηγεί το αυτοκίνητο που του πήρε ο μπαμπάς και το θεωρεί κωλοφταιγμένο επειδή έβαλε led στα μπεκ των υαλοκαθαριστήρων και λαχανί βαλβίδες στα λάστιχα ενώ ο δεύτερος παίρνει τρένο-λεωφορείο-πόδια και σπάνια το αυτοκίνητο που δεν χρειαζόταν ο πατέρας ή η μάνα ή ο παππούς του τη δεδομένη μέρα/ώρα. Βλέπεις τη διαφορά αγαπητέ αναγνώστη? Καθημερικά τυπάκια Vs Geeks & Nerds united. Πολύ το πήγα. Από την αρχή ήθελα να πω ότι εγώ ζω σε 3 πραγματικότητες, την θεωρητικά ρεαλιστική, τη δική μου και την εκάστοτε του κάθε παιχνιδιού που με απορροφά. Αν πεις ότι είμαι βλάκας που παίζω τότε μάλλον δεν έκατσες ποτέ να παίζεις κάτι για πάνω από 10', και δε μιλάω για αθλητικά-party games-girly games και τα συναφή. Κάτι με σενάριο. Μ' αρέσει (όχι σαν εγώ αλλά σαν κατηγορία μιλάω) να ψάχνω με τις ώρες τη λύση ενός γρίφου ή να σώζω για εκατομμυριοστή φορά την ανθρωπότητα από εισβολείς, γουστάρω comics και βιβλία φαντασίας. Ταινίες πέρα από αυτές που διαφημίζει το MTV και Bmovies γιατί θέλω να ξέρω γιατί είναι bad αυτό το movie. Ξέρω τι κάνει το 99% των επιλογών σε έναν υπολογιστή. Ξέρω να γράφω κώδικα, ξέρω photoshop όχι για να φτιάχνω τα σπυράκια μου στις φωτογραφίες του αξιολύπητου profile μου (στο οποίο έχω 6246468 φίλους που πρόσθεσα γιατί έχουν βυζιά) αλλά γιατί είναι ωραίο να μπορείς απο μια άσπρη εικόνα να φτιάξεις κάτι. Όταν σε ένα παιχνίδι βρω κάτι που μου κεντρίζει το ενδιαφέρον το ψάχνω και αλλού για να γουστάρω. Όταν μου πουν Lovecraft ξέρω να πω Cthulhu και δεν απαντάω "ποιο συγκρότημα το λέει αυτό?". Ονειρεύομαι όλη μέρα, περπατάω και διαβάζω στη μέση του δρόμου, τραγουδάω χωρίς να με απασχολούν τα 100 άτομα της καφετέριας που με ακούνε και γελάνε, ντύνομαι όπως μ'αρέσει και όχι όπως μου λένε ότι πρέπει, χαμογελάω στο δρόμο και αυτό κάνει τους άλλους να ανησυχούν. Γιατί όμως όλα αυτά? Γιατί η πραγματικότητα των Μ.Μ.Ε είναι βαρετή. Είναι δήθεν, καθοδηγούμενη και μαζικοποιημένη. Γιατί στον τοίχο μου έχω αφίσα τον Spiderman εδώ και 10 χρόνια. Γιατί αυτή είναι η δική μου πραγματικότητα.

(Αν το παραπάνω κείμενο είναι προσβλητικό για εσένα δε με απασχολεί. Βρίσε με στα σχόλια. Δημοκρατία έχετε, ότι θέλω γράφω)

Thinkiety thinkingly think (wait, what?)

Έλα πες την αλήθεια, έχεις Facebook, ίσως myspace, hi5, YouTube account, 2-3 διευθύνσεις e-mail, όλο και κάνα λογαριασμό στο last.fm, λοιπά sites μουσικής, gaming fansites, reviewing sites, online stores και ένα Κ τόσα άλλα. Αλλά πες και την άλλη αλήθεια, όταν σου λένε για "Κάρτα του πολίτη" και τα συναφή ψιλοστραβώνεις ακόμα κι αν δεν το παραδέχεσαι. Όλη αυτή η ιδέα του φακελώματος σε χαλάει. Κι όμως ανύπαρκτε ακροατή μου. Κι όμως. 2 πράγματα ξέρουν τα πάντα. Ο γράφων και το internet. Το διαδίκτυο σε ξέρει. Από το που μένεις ως τα πλέον κρυφά μυστικά σου -που δεν είναι άλλα από τις ανωμαλιάρικες τσόντες που βλέπεις όταν λες στο αίσθημα "ε τίποτα μωρέ, χαζεύω στο internet". Το www ξέρει τι μουσική ακούς, τι φαΐ σ'αρέσει, τι ταινίες, βιβλία, ηλεκτρονικές συσκευές, comics, ρούχα, μάρκα χαρτιού υγείας και αγαπημένη ατάκα των τελευταίων 10 δευτερολέπτων. Και το ωραίο είναι ότι μόνος σου αγαπητέ αναγνώστη φακελώθηκες. Αλλά η ιδέα του να σε φακελώσει το κράτος στη σπάει απίστευτα. Εμένα ξέρεις τι μου τη σπάει? Εσύ ρε! Κατακάθι του διαδικτύου, τι διάολο έψαχνες και έπεσες εδώ? Α στα διάλα!

Αλλάζοντας θέμα στην εκπομπή μαγειρικής, έστω Α, Β, Γ, Δ. Το Γ θέλει το Α αλλά ίσως και το Δ αλλά δεν πρέπει και δε θέλει να θέλει αλλά ταυτόχρονα υφίσταται το Β το οποίο παίζει σφαλιλάρες με το Γ κι έτσι το Δ που δεν ξέρει αν θέλει το Ε το οποίο είναι για σφαλιάρες φαίνεται να θέλει αλλά μπαίνει το Paint it Black των Stones κι έτσι το Ζ μπαίνει σε rock mode μαζί με το Γ και να πάνε όλα να γραμμηθούν και να μπουν σε μια γραμμή. Γράμματα και μαλακίες, ROCK ρε αιδοία!

Στα αθλητικά νέα της ημέρας, μεγάλη επιτυχία της κάμερας του συγγραφέα του παρόντος ηχείου η οποία ξεπέρασε το εμπόδιο της μιας μόλις ημέρας σελιδοδείκτη και κατόρθωσε με μεγάλη κάλτσα και παροιμιώδη κουμπαρά να διασταυρώσει μολύβια με μπλε. Ω! Μια τσίχλα με αισθητήρα νεροχύτη στο λάβαρο!


Καιρός. Λιακάδα. Σαν το πρόσωπό της...