H πλουσιότητα της Ελληνικής γλώσσας (κ. Μουζουράκη R.I.P)

Πόσα πράγματα μπορείς να γίνεις με μερικά ποτά...

χώμα
πίτα
σκνίπα
στουπί
λιάδα ή λιάρδα
κουρούμπελο
λιώμα
ντέφι
τύφλα
τέζα
σταφίδα
φέσι
κουτούκι
γκολ
αλοιφή
κόκαλο
κουδούνι
νταμιροκουδούνα
κουνουπίδι
ντίρλα
πλακάκι

St Valentine's Payday (Money makes love go round)

Διαβάζοντας την ανάρτηση του φίλου Lyb για την "ημέρα των ερωτευμένων" είπα να παραθέσω κι εγώ τη χολή μου πάνω στο θέμα.

Ξεκινάμε με την υπόσταση της γιορτής. Ο άγιος, ζωή να 'χει, είναι καθολικός. Παπικός. Εδώ στην ταπεινή μπανανία είμαστε και καλά ορθόδοξοι. Τι γιορτάζεις ρε τσουτσέκι; Μήπως είσαι και παλαιοημερολογίτης όποτε έχει γιορτή που να σε βολεύει; Λες και ευχαριστώ την ημέρα των Ευχαριστιών; Foul No. 1.

Τεματάνκι 2. Τώρα το θυμηθήκατε όλοι να γιορτάσετε τον έρωτά σας; Μόνο σήμερα είσαι ερωτευμένη; Ναι σε εσένα μιλάω αναγνώστρια που από μέσα σου με βρίζεις που είμαι ζωάδι και χαλασμένος κρίκος της πολιτισμικής σου αλυσίδας. Αν θες κάποιον δε το θυμάσαι μια μέρα το χρόνο ότι τον θες. Ούτε τα δώρα είναι για τη συγκεκριμένη ημέρα. Απλά βρήκες ευκαιρία να ξηλωθείς παραπάνω καθώς η μέρα είναι η χαρά του ανθοπώλη και του κοσμηματοπώλη (αυξημένη τιμή λόγω της ημέρας είπες;;; μπαα.....).

Σοβαρά δε μπορούσες αναγνώστη μου να τα κάνεις όλα αυτά μια άλλη μέρα; 4 Ιουλίου, τη νύχτα του Halloween, το πάσχα των προτεστάντων ή στη επέτειο θανάτου του Βούδα. Όλες αυτές είναι γιορτές ξένες προς τα πάντα για εμάς. Είσαι καθολικός; Αν όχι τότε είσαι βόδι.

Ιν δι έντ (γαμώ τα γκρίκλις σας, papaw.cl.plpl.mwe.mwe) απλά νομίζεις ότι έκανες κάτι ξεχωριστό επειδή ξηλώθηκες για να πάρεις πράγματα επειδή είναι η μέρα τέτοια κι όχι επειδή γούσταρες. Γιατί αν το ήθελες θα είχες πάρει λουλουδάκια και κουκλάκια και μπιχλιμπιδάκια και την προηγούμενη βδομάδα ή θα το έκανες τον επόμενο μήνα, όχι επειδή ο Πάπας ξύπνησε έτσι. Το ξέρεις ότι δεν έχεις επιχειρήματα, πας με τη μάζα, σου παίζουν ντέφι κι εσύ χορεύεις. Αν είσαι αγόρι τότε μάλλον σε τράβηξε η Βαλεντίνη σου με φρασούλες του στυλ "μα είναι του Αγίου Βαλεντίνου" -με μάτια O.O Πάτρικ style, ακριβώς όπως λέει "είναι εκπτώσεις!!!" λες και δεν ψωνίζει ΌΛΟ τον υπόλοιπο χρόνο η γομάρα σου, γομάρι!- αν το έκανες "από μόνος σου" έχουμε 2 περιπτώσεις: α- είσαι βόδι, β- πήρες την και καλά πρωτοβουλία για να δείξεις ευαίσθητος. Αν τώρα είσαι το κοριτσάκι, μάλλον έχεις ήδη σταματήσει να διαβάζεις γιατί τα λεγόμενά μου σε ενοχλούν. Αν σε ενοχλεί το "γομάρα" μάλλον είσαι γομάρα. Γομάρα. Άντε παίξτο ερωτευμένη του χρόνου πάλι 14 Φλεβάρη και όλο τον υπόλοιπο χρόνο ζήτα χάρες (πως έκανες χτες; κάπως έτσι).

Υ.Γ Lacta πήρες;

Random Stuff (Not so random after all)


Have you ever danced with the devil in the pale moonlight?

Οι άνθρωποι χωρίζονται σε 2 κατηγορίες, αυτούς που σου προτείνουν ταινιάρες που δεν ήξερες και αυτούς που σου προτείνουν παπάρες της αβύσσου που δεν ήξερες. Καλώς ή κακώς βλέπω ότι ταινία μου λένε. Όλη. Ως το τέλος. Επίσης καλώς ή κακώς ποτέ δε διαβάζω κριτικές ταινιών. Ας μαζευτούν όλοι οι κριτικοί που δε χωνεύουν τα άντερά τους να φτιάξουν το αριστούργημα που νομίζουν ότι θα είναι ιδανικό για τα σκοτεινά διεστραμμένα γούστα τους και θα σώσει την ανθρωπότητα από το βέβαιο χαμό να τελειώνουμε. Όλοι έχουν τους 2 φίλους που ανέφερα, έναν με ταινιάρες κι έναν με εκτρώματα. Αλλά και το έκτρωμα αν δε το δεις δε θα έχεις γνώμη. Κατάλαβες;

Ο πόνος. Ο ΠΟΝΟΣ!!!!!! Τον νιώθεις όταν η λατρεμένη αντίπαλος φέρνει 10 συνεχόμενες φορές διπλές στο τάβλι. Είναι η αίσθηση αγανάκτησης και βαρεμάρας όταν κοιτάς να παίζει επί 5' και περιμένεις να σταματήσει τις διπλές για να παίξεις κι εσύ λίγο. Ο ΠΟΝΟΣ είναι το συναίσθημα που έχεις όταν δείχνεις ένα νέο παιχνίδι και χάνεις αυτομάτως. Ο ΠΟΝΟΣ είναι αυτό το εξαιρετικό πραγματάκι που γυρνάει στο μυαλό σου όταν νικάς μια παρτίδα Magic με 17-2 και τελικά χάνεις επειδή επί 5 γύρους σου ερχόντουσαν μόνο lands. Ο ΠΟΝΟΣ είναι στο ίδιο παιχνίδι η κατάσταση που θες να σπάσεις στο ξύλο τον αντίπαλό σου όταν του έρχεται η μοναδική κάρτα που χρειάζεται για να κάνει το σούπερ συνδυασμό και να σου αλλάξει τα φώτα κατεβάζοντας τα όλα με συνολική ζημιά 18 πόντους ζωής.

Ωραία τα βιβλία. Ωραία τα κόμιξ. I <3. Τέχνη ρε ζώα. Τι θα πει "τα κόμιξ είναι για μπέμπηδες και χαζούς;". Κάτσε γράψε και σχεδίασε εσύ κόμιξ βασισμένα σε βιβλία τρόμου και τα ξαναλέμε. Ταγάρι. Επίσης το να γράψεις βιβλίο είναι αγγούρι. Θα με θυμηθείς την επόμενη φορά που θα πεις "έλα μωρέ, τέτοια γράφω κι εγώ" και θα κάτσεις να κοιτάς το Word με απορία που σκατά πήγε η έμπνευση....

Και.... γύψος στο χέρι! Αυτά είναι! Άλλος πόνος από κει βέβαια, όχι Ο ΠΟΝΟΣ. Περαστικά.

Αυτά είχα να μοιραστώ αγαπητέ μη αναγνώστη μου. Σε ευχαριστώ που με διάβασες. Στις σκέψεις πήραν μέρος ο Τζόκερ, η Καλλιτέχνις, η Διαχειρίστρια, το Αστέρι, ο Καμένος, ο Clive, ο Stephen, η νεράιδα και το παλικάρι.